Öyle bir yosun tuttuk ki yoksulluğa karşı,
Hiçbir kürek kaldıramaz artık enkazımızı.
Hangi devrimi koklasam,
İnanmazsın, sanki bir zengin naaşı.
Yırtık battaniyeler ve Ayşe’m.
Size soruyorum,
Hangi hırkaya sarsam ısınır yüreğiniz.
Cehennem bile üşürken sokaklarınızda,
Hangi gecenin gecesine düştü elleriniz.
Ayşe’m,
Öyle bir yosun tuttuk ki yoksulluğa karşı,
Hiçbir kürek kaldıramaz artık enkazımızı.
Siyah beyaz bir filmde,
Mutlu sonlara asarken hüzünlerinizi;
Hangi cam kirinin cezaevinde,
Orta şekerli kahve döküldü Hanımefendi’nin gazetesine.
Ayşe’m,
Kimse duymaz bizim duamızı.
Mahallede yine bir zengin naaşı.
Öyle bir yosun tuttuk ki,
Hiçbir kürek kaldıramaz artık enkazımızı.
Kayıt Tarihi : 6.12.2010 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bünyamin Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/06/oyle-bir-yosun-tuttuk-ki.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)