Hep derler acılar,
İnsanı büyütür.
Ama bilmezler büyürken,
İçimizdeki çocuklar ölür,
Ben büyümek istemiyorum.
Hep derler sevmek, aşk güzeldir,
Ama bilmezler sevmek, aşk,
Salgın bir hastalık,
İnsanı hep ölüme yakınlaştırır,
Ben artık ölmek istemiyorum.
Hep derler,
Gitmek mi zor, kalmak mı?
Ama bilmezler,
Gitmek değil, kalmak zor,
Ben artık kalmak istemiyorum.
Ben bütün çocuklarımı alıp,
Bizi hiç kimsenin bulamayacağı,
Çocuklarımın ölmeyeceği bir yerde,
Yeniden özgürce doğmak istiyorum,
Eğer öyle bir yer var ise?
(31.08.2010 / 24:00)
Güldoğan AydilekKayıt Tarihi : 26.8.2010 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güldoğan Aydilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/26/oyle-bir-yer-var-ise.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!