Öyle Bir Yer Olsun Ki Şiiri - Sibel Atasoy

Öyle bir yer olsun ki yaşadığım yer;
Göz alabildiğine yeşil ve mavi
Kelebekler de tabii, gökkuşağı renginde
Vücudum bana ağır gelmesin,
Sürüklemeyeyim onu ardımdan.
Her neyi beğenirsem ona
Konukluk edeyim bir süre
Bazen bir ağaca, bir tavşana
Ya da bir adamın içine
Taşınayım.
Oh ne güzel dünya
Kira yok, kontrat yok.

Aşk olsun yine yapıştırıcımız
Dirimin sevinci, annemin şefkati
Çocuklar hepimizin olsun
Binalarımız büyülü taştan
Kendiliğinden ışıyan.
Vivaldi çalsın, ya da Shopen
Yumuşak bulutlardan dökülsün mısralar
Yağmur gibi ıslatsın ruhumuzu
İçimizden çiçekler fışkırsın
Dokunarak, koklaşarak ve öpüşerek
İletişim kuralım, bizden önce
Renklerimiz erişsin gideceğimiz yere.

Dallarda rengarenk kokulu meyveler
Yalnızca istediğimiz işleri yapalım
Yakınlaşan yıldızları seyredelim
Jüpitere gidelim, yıllık iznimizde
Zaman öyle yavaşlamış olsun ki
Biz hiç fark etmeyelim eskiyeni
Geceleri bahçede ateş yakıp sevişelim
Midelerimiz küçülsün, yemek için
Meyveler yetsin, tükenmeyen
Dallarında.
Bir daha ASLA biriktirmek
Zorunda kalmayalım.

Can kulağı ile dinleyelim
Bilgelerimizi, söyleşelim nazikçe
dokunalım ruhlarımıza
En nadide mücevhermiş gibi.
Birleşik olmanın hazzına varalım
Amacımız vermek olsun
Daha çok verebilmek için seyyah olalım
Evrende, ihtiyacı olan yerler bulalım.
Kahkahalar ve cıvıltılar içinde
Yaşam sonsuzca uzatılmış
Kendini verme duygusu
Coşkulu ve dingin bir orgazm olsun.

Sibel Atasoy
02.03.04