Öyle Bir Yer Şiiri - Güray Özçiflikçi

Bir ağaç olsam gün batımı, üstüme bir saat güneş vursa.
Bir saat çalışsam günde ve bir saat uyusam sadece.
Bir saatte kazandığımı, bir saatte harcayabilsem en az.
Yoksa da bir saat olsam sadece, öylece dursam hiç durmadan.

Yirmi beş yıl oldu ben düşeli buraya yirmi beş saat değil.
Başlarda beş liraydı sigara şimdi beş lirayı sikke yaptılar.
Hepimiz yaşıyoruz çay parasına ve tütüne.
Hepimiz yazıyoruz sevgiliye değil cimere.

O halde neden sarıya çalıyor halen parmak uçlarımız ?
Tırnak aralarımızda neden hala toprak var ?
Neden kebap üstüne ice americano içiliyor ?
Uyum desem tatsız bir şey değmiş olur ağzıma,
Yozlaşma aklıma bile gelmez.

Bir yanda yaşamak var öte yandan aşk vuruyor kapıyı.
Ütüsüz giyiniyorum.
Ki elbette bir anlamı olmalı;
Sabah 7 de kulağıma dokunan her günkü acımasız tınının.
Fakat yine de başak saplarından mızrak yapıp isyan çığlığı atamıyorum.

Biliyordum kiralık olduğunu hayatın, başından beri.
Biliyordum bedelli görev yaptığımızı yılın her günü.
Bilmiyordum bu kadar olası ve normal olduğunu.
Fakat her şeye rağmen yine de bunu biz yapmadık,
Biz istemedik buraya düşmeyi 25 saniye bile.