Öyle Bir Üfle Ki Ateşim Sönsün

Öyle bir üfle ki ateşim sönsün,
İçimdeki kor ateşler küle dönsün,
Gözyaşlarınla öyle bir ıslat ki üzerimi,
Alıp götürsün içimdeki senin zehrini.

Bir gün ölecek herkes sevgili,
Bil bunu yaşa sonsuz sevgiyi,
Senin de sonun olacak kara toprak,
Ruhun çekilecek bedenden koparak.

Kaygılara esir oldu hayallerim,
Karamsar duygularla doluyor kalbim,
Boş şişelerde hayat bulamıyorum,
Yavaş,yavaş soluyor aciz bedenim.

Odamın her yanına sen sinmiş,
Gül kokun kalbe derinden işlemiş,
O nur yüzün hayal olup gitmiş,
Beni yakan sen değil gülüm kadermiş,

Çektiğim sigara dumanı gibisin
Her dumanda beynime işledin,
Sigaramın dumanına adını yazdım,
Her nefeste bedene sen işlesin.

Yüreğime sapladın hançeri sonunda,
Boş koy canım feda olsun yolunda,
Kalp isterdi huzurla ölmek kollarında,
Gözler solu yarim beklerken yollarında,

Dayanamam artık sık kafama gitsin,
İlmek boynumda vur tekmeyi bitsin,
Vur jileti beden acıdan feryat etsin,
Allah sen yardım et,yürek ne eylesin,