Öyle bir sevda ki, zordur tanımı
Toz duman ediyor her bir yanımı
Ayrı kalmak parçalıyor canımı
…Hasret ateşinde pişiyorum ben.
Yürek sevgisini derinde saklar
Sevince başladı cümle yasaklar
Bütün acıları kavuşmak paklar
…Aşkın girdabına düşüyorum ben.
Zoruma gitmezdi bize sorsalar
Doğrusun öğrenip akıl yorsalar
Gam yemezdim sözlerinde dursalar
…Bu nasıl yazgıdır şaşıyorum ben.
Bu nasıl anlayış göstermez rıza
Kendime acımam yazıktır kıza
Seveni ayırmak en büyük ceza
…Yıllardır özlemi taşıyorum ben.
Manasız her inat sevene zulüm
Niye karşı durmaz bir aklı selim
Ölsem yakasında her iki elim
…Rabbime sığınıp yaşıyorum ben.
Sevda taşa düşse taşlar erirdi
Mutlak dile gelir cevap verirdi
Ozan’ın mahşere kalmıştır derdi
…Ağustos’ta bile üşüyorum ben.
Ereğli/1968
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 1.11.2012 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Nuri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/01/oyle-bir-sevda-ki-zordur-tanimi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!