Uyandırmayın beni yattığım şu uykudan
Uykudayken koyulmuş giderim yolculuğa
Hangi diken, hangi taş engel olur bilmeden
İki çatallı yolun varmadım kavşağına
**
Beyaz bir elbiseye büründürmüşler beni
Görünmüyor hariçten ne bedeni, ne teni
Bir güzel yıkıyorlar sanki günah küpüyüm
Kuru yer bırakmayın,elinizden öpüyüm.
**
Bir baktım omuzlarda son sürat gitmekteyim
Koydular musallaya çok merak etmekteyim
Derken dost bildiklerim saf durup oldu tamam
Er kişi niyetine tekbir getirdi imam.
**
Helallik rica etti kendi namıma hoca
Bir uğultu işittim. Kim ne dedi acaba
Yine omuza alıp birazcık yol aldılar
Bir kaç metre çukurun yanına doluştular.
**
Sonra en sevdiklerim tuttular kefenimden
İncinmeden yer buldum toprağın zemininden
Gel gör ki en sevdiğim ilk toprağı atandı
O zaman idrak ettim dünya sahte vatandı.
**
Hoca telkini verdi kalmadı hiç ses, seda
Anladım ki dostlara eylemişim ben veda
Gece oldu sorular soruldu adım ile
Baş başa kalmış oldum cürmüm, amelim ile.
**
İki yol ayrımına gelmeden beni duyun
Gelip geçen insanlar bir fatiha okuyun
Evlatlarım hayırlı amellerle beslesin
Şu emanet odada ruhum rahat eylesin.
**
Uyandırmayın beni şu yattığım uykudan
Sararıp, soldu benzim titriyorum korkudan
Öyle hayat yaşa ki olmasın hesap derdin
Faydası yok orada unutma hiç bir ferdin.
**
Sabredin biraz daha menzilimi göreyim
Ne kadar has bir kulum, değerim ne bileyim
Ona göre kendime yeni rota çizeyim
Rahmanın huzuruna dik bir başla ereyim.
05.03.2015
20.34
Kayıt Tarihi : 8.3.2015 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Develioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/08/oyle-bir-ruya-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!