...öyle bir meydan ki Şiiri - Recep Uslu

Öyle bir meydan ki
Sağımda melekler
Solumda sevdiklerim
Şiir yazıyoruz
Şiirin her kıtası her beyiti
Her cümlesi her kelimesi
Her hecesi her harfi
Yerine geliyor
Oluveriyor isteklerimiz
Savaşlar bitiyor, silahlar susuyor
Yaradanın aşkına
Yaradılanlar seviyor birbirini
Kollarım kanat saçlarım dümen
Uçuyoruz sevgiye
Sev dedi gönlüm rüyayı
Öyle bir meydan ki
Yüz dönüm beşyüz dönüm bin dönüm
Arazilerim var
Kat kat saraylarım
Nakit sıkıntım hiç yok
Bir elim yağda bir elim balda
Garibanlar kalıyor saraylarda
Herkes mutlu çalışkan
Yanlarından geçiyorum
Bana selam veriyor
Hatırımı soruyorlar
Aç yok açık yok
Mutluluk akıyor her yerden
Bülbül bile güle ötüyor
Şarkısı dudaklardan tütüyor
Sev dedi gönlüm hülyayı
Öyle bir meydan ki
Ayakkabılar boyalı
Pantolon ütülü
Saçlar taralı
Geçerim o yârin kapısının önünden
Bir çık dışarı
Yüreğim hoplasın
Yüzüme kan yürüsün
Sen çık
Çık da görürsün
Ayaklarım birbirine dolaşır
Gözlerim kararır
Kaç kez geçtim buradan
Sevdam sevdalara bulaşır
Sev dedi gönlüm sevdayı
Öyle bir meydan ki
Hırs bürümüş her yanı
Ev alayım gene alayım
Araba alayım gene alayım
Bağ bahçe tarla alayım
Cebim hiç boş kalmasın
Çoluğum çocuğum yokluk görmesin
Salça yapayım
Konserve yapayım
Turşu yapayım
Sıcak beynime vurdu
Tarla süreyim
Yabani otlara ilaç atayım
İsteklerim ne sınırlı
Ne de durdu
Sev dedi gönlüm dünyayı
Öyle bir meydan ki
Dünya yansa
Bir kalbur samanım yanmaz
Bu gün bulur bu gün yerim
Yarına Allah kerim
Umurumda değil
Ev bark çoluk çocuk
Para pul
Yarını düşüneceğim de ne olacak
Yaşım geçiyormuş geçsin
Ayaklarım tutmazmış tutmasın
Karnım ağrırmış ağrısın
Kış gelirmiş gelsin
Başkan kızdı dediklerime
Böyle giderse
Ayvayı yersin dedi
Sev dedi gönlüm ayvayı