Öyle Bir Karasevda ki Şiiri - İsmet Barl ...

Karasevdan rengini alıp götürdü denizlerimin,
Göklerimin, dağlarımın, tepelerimin,
Köylerimin, kentlerimin, her şeyimin,
Sarıçamlarımın reçine kokularını alıp götürdü,
Irmaklarım şırıldamaz, kuzularım melemez oldu,
Arılarım vızıltısız, kelebeklerim renksiz,
Güllerim de şimdi artık kokusuz.
Bana neler ettin görüyor musun
Duygusuz?

Bu nasıl prdedir ki indirdin gözlerime,
Bu nasıl hışımdır ki kulaklarıma indirdin,
Renksiz, tuzsuz denizlerimde çığlıksız martılar,
Göklerimde ışıksız güneşler,
İçimde canı olmayan bir can,
Ben seni bu hallere düşmek için mi sevmiştim
Kurban?

Işığını sömürdün evrenimin,
Bıraktın zilkaranlıklar içinde beni,
Çırpınır dururum bir kafesin parmaklıkları arasında,
Vururum kendimi demirlerden demirlere,
Kapım açıkmış, kapalıymış fark etmez;
Gelişim karasevdadan, gidişim karasevdaya,
Karasevdam öyle bir karasevda ki;
Ne gerçeğe sığar,
Ne rüyaya.

(Tanrı Önce Beni Yarattı isimli Serbest Şiirler 'inden > 57-58/100)