İnci kolyesi sarkıyordu, çıplak gerdanından…
Ve çıplak kalmıştı bir omuzu…
Omzundan, aşağıya doğru kayıverdi birden…
Ve sutyeninin, kopçası göründü aniden
İnci kolyesinden, taneler döküldü sağa, sola…
Ve kızıl saçlarından…
Beyaz teninden…
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta