Öyle ki gün geldi,
Akıl yolundan çıkıp başka vadilere saptı,
Düşünce büsbütün sana karşı kapandı,
Her taraf yıllardan beri pusuda bekleyen,
O kapkaranlık hilkat garibeleriyle doldu.
Adın sinelerimizden kazınmak,
Namın yeni nesillere unutturulmak istendi.
Bu uğursuz gayretlerle beraber,
Şu köhne dünyamız,
Uğursuzluk ağına takıldı,
Ümmetin kaderi kamburlaşıp iki büklüm oldu.
Kendimizi bir korkunç hazanın solduran,
Öldüren ikliminde bulduk.
Kendi düşünce dünyasının ufkuna koşarken,
Bizler ürperten bir yok oluş içinde,
Olduğumuz yerde kalakaldık.
Doğduğun kutlu diyar,
Yıllar var bütünüyle kısırlaştı,
Hiçbir şey doğurmuyor artık.
Kayıt Tarihi : 9.3.2013 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!