Öyle Bir Git Ki Şiiri - Mustafa Emre Kah ...

Öyle bir gül ki bana
Güller dikeninden utansın
Bir yerlere baharlar gelsin
Çiçekler acı çeksin
Açmasın

Öyle bir bak ki bana
Zindanıma güneş doğsun
Unutsun mecnun Leyla’yı
Karındaşım olsun
Bıraksın çölleri, unutsun hasretleri
Gelsin derdime yansın
Burnumun direği var ya
Hani koklayan saçlarını
Çat diye kırılsın orta yerinden
Ayaklarımın bağı çözülsün
Deli derler belki bana
Olsun
Adın ilk yaptığım geminin olsun
İlk yazdığım kitabın
Zira unutma çiçeğim
Sen içimde yanan korsun

Öyle bir sev ki beni
Anam beni doğurduğuna üzülmesin
Babam rahat uyusun mezarında
Kokladığın saçlarım var ya
Artık dökülmesin, dursun
Öyle bir sev ki beni
Çektiğim acılara değsin
Gözlerini bana emanet bırak
Hiçbir yere gitmesin
Giderse de zaten geri dönmesin

Öyle bir git ki benden
Yüreğim acımasın
Arkandan tek söz söylersem namerdim
Kapıyı çek de git giderken
Elektrik yapmasın
Zaten bin voltla yanıyor gönlüm, deniz feneri gibi,
Daha da yanmasın
Öyle bir git ki benden
Bir daha hiç kimse hiç kimseden böyle gitmesin
Bütün terkedenler kalanlara üzülsün
Ve bütün kalanlar üzülmesin terkedenlere.