Bu öyle bir gidiş ki
Sırattan geçtim sanki
Martılar vuruldu kanadından
Güllerden kan damladı, durdu zaman
Mecalsiz kaldım, kimsesiz kaldım
Son nefesimi verircesine hissettim ölümü
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Her zamanki gibi şiirleriniz sizin gibi mükemmel Hocam
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta