niyetim aidiyet makam-ı segâhına
adı kara sevdadır ak demeye getirme
kavuşmamıza mâni fesadın tezgâhına
yıkanmıştır temizdir pak demeye getirme
sana istikametdir benim için tek taraf
“kapı orada, lütfen çık” demeye getirme
rahatsız mı ediyor hislerimi itiraf
“ilan-ı aşk’a karnım tok” demeye getirme
baharın cazibesi bize çiçekler sunar
fesleğen varken ota “kok” demeye getirme
alakasız kalırsan kurur bu aziz pınar
“kaf dağında kaynaklar sık” demeye getirme
aşkı tasvir ederken tarihî kitabeler
“hepsini Roma gibi yak” demeye getirme
hoşuna mı gidiyor ruhumda harabeler
ibretlik manzaraya “şık” demeye getirme
seni sevmemi yanlış tercih yapmışım sanma
“karavana atılmış ok” demeye getirme
bir kabahat işlersem asla adımı anma
yokluğunla canıma “tak” demeye getirme
ilk de değil bu son da olmayacak doluşum
lafı “öyle bir dünya yok” demeye getirme
gönüllü esaretti sana meftun oluşum
bu mülteci sevgime “çok” demeye getirme
kovsan da gitmem çünkü bende vaz geçmek yoktur
“bana değil uzağa bak” demeye getirme
iksir de olsa sensiz bir damla içmek yoktur
masum hayallerimi “yık” demeye getirme
melalin ağır baskı olduğunu bilirsin
“günü gelince sen de bık” demeye getirme
bilemem ki ne zaman merhamete gelirsin
“Bu ayrılık Aydın’a hak” demeye getirme
Ocak 2021.
Kayıt Tarihi : 18.4.2021 22:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!