Öyle bir dünya da, yaşıyoruz arkadaşım
Bitmez çilelerim, dertlerim ağrır başım
Bütün akrabam, eşim, dostum, kardeşim
Hepsi yaşar da, bu hayatın zevki kalmadı
Bugünkü bu zaman, öyle bir zamanki
Geçmiş bir asırda, işlenin tüm günahlar
Bu gün bir günde, işlenir oldu kardeşim
Onun için bu hayatın, zevki kalmadı
Zamanımızın, son alametler görülüyor
İnsanlar ölüyor, kardeşim insanlık da ölüyor
Bu hayatta sadece; Yahudi'nin yüzü gülüyor
İnsanlığın bu hayattan, zevki kalmadı
Ümmet dağıldı, yok oluyor tuz gibi
Bazıları seyreder, gamsız domuz gibi
Herkes zalime, destek veriyor omuz gibi
Onun için bu yaşantının, zevki kalmadı
Her an kan kusuyor; Fırat ile Nil havzası
Halen bazılarının, kavrayamıyor hafızası
Genç fidanlar dökülüyor, çıkıyor son nefesi
Şaşkın ördek gibi, yaşantının zevki kalmadı
Her Ramazanda, bir bahane buluyor; Yahudi
Filistinleri tek tek öldürüyor, bu zalim Yahudi
Yahu hani siz Müslüman’dınız, bari bir şey de
Böyle bir Müslümanlığında, zevki kalmadı
Tahsin der öleyim de, bu günleri görmeyeydim
Müslüman bir Türk olarak, bu şuura ermeyeydim
Aklım olmayaydı da, bu günahları bilmeyeydim
Bir şair olarak hayatta yaşamanın, zevki kalmadı
Ankara-11.07.2014
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 12.7.2014 15:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)