ÖYLE BİR gülümseyişin var ki tıpkı bebeklerce
Elde değil sana hayran olup, sevmemek
Gülmeyi unutmuştum güldürdün her defasında
Sensin diye kısa bir sürede bunu bana öğreten
Hem seni seveceğim, hem de güleceğim ömrümce.
ÖYLE BİR sapladın ki hançerini kalbime
Her vuruşunda sen kanıyorsun durmadan
Ne çıkarmak istiyor, ne de şifa arıyorum
Sensin diye umulmaz bir anda kalbimi fetheden
Mağlubiyetimi kutluyorum hep kendi kendime.
ÖYLE BİR yaktın ki bu ateşin bilinen bir ismi yok
Yanardağların lavı doldu sanki yüreğime
Ama ne canım acıyor, ne de bir pişmanlığım var
Sensin diye baştan aşağı beni yakıp mahveden
Daha çok yanmak istiyorum inan ki, daha çok.!
30.11.2012 Kemal ÇAKIR
Kemal ÇakırKayıt Tarihi : 11.1.2013 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/11/oyle-bir-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!