Öyle Başkasın ki! Şiiri - Neslihan Ergin

Bana:
-Kızdın mı? demiştin
Defalarca çekinerek...
Söylemiştim:
-Nasıl kızarım sana?
Herşeyi bilerek...

Hep orda kal
Dedim sana...
Elimi uzattım,
Sendeki yıldızlara...
Sen sevgiye hasret kıyıcığına,
Canıma da
Yer açmışken kuşkularınla
Bense yaşadığım kaosumla,
Sığamazdım zaten...
Sevgi kıyıcığına...

Sen paylaştığın mazinin
Yitirdiği gelecekle
Gelmiştin bana...
Bense ne onunla olan
Ne onlarsız giden
Yaşayamadığım günümle...

-Kırılırsan söyle diyorsun...
Söylüyorum şimdi:
Ruhumdaki fırtınaları dindiren...
Sakin bir limana yönümü belirleyen...
Çocukluğumun resmini çizdiren
Ve ruhumu çocukluğuma götüren...
Can sesiyle
Sesi sanki geçmişten gelen...
Gözlerimdeki yaşı,
Ellerini dokunmadan
Kalemiyle silen...
O küçücük elleri,
Şefkatle göğsüne alan
Kalbine saplayan...
Soğumuş yürekleri
Canım derken
Bir anda ısıtan...

Nasıl kızarım
Sana?
Nasıl kırılırım?

Öyle başkasın ki!

mucize kelebek/2006