O yeşil gözlerle, öyle baktın ki;
Yavru bir ceylanın, bakışı gibi.
Şu garip gönlümü, öyle yaktın ki;
Mecnunu Leyla’nın, yakışı gibi.
Şu cihanda yoktur, benzerin bil ki,
Seni gören der ki, huridir belki,
Çünkü, o gözlerin, öyle güzel ki,
Tanrı’nın bir ibret, nakışı gibi.
Alıştım görmeye, derken bir iki,
Ben de bilmem şimdi, bendeki ne ki,
Hayalin ruhuma, öyle girdi ki,
Damarımda kanın, akışı gibi.
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!