Öyle bakma yüzüme sevgili!

Yağmurda ıslanmış bir kimlik gibiyim
Sevgiyi boyayacak renkler arıyorum
En onulmaz yerlerde harcadım hüznü
Yüreğim bir sevgilinin ellerinde
Bir masalın yapraklarınca hayat
Ömrümüzün kıyı kentlerinde kış
Özleme ramak kala saatler sus
Ben yasak sarılışların terkisinde
Yaşamı dörtnala geçiyorum

Birazdan gözyaşımla ıslanır dallarım
Azar yaralarım, kanar azaplarım
Okşarım özlemin yanık saçlarından
Aşka sunarım şiirleri yeniden
Sevdaya yüz sürerim aniden
Harfleri seviştiririm yürekten
Dalarım bir şehrin ayyaş sokaklarına
Çalarım kapını bir fısıltı gibi derinden

Öyle bakma yüzüme sevgili!
Ufkumun madımaklarında kaybolmuşum
Çürümüş köklerimde kocaman yalnızlıklar
Her sabah yüzünü yıkadığım ayrılıklar
Gönlümün koyaklarında efsunlu bir kadın
Hicaz gölgeler ruhumu gasp etmekte
Hangi parçamsın ben de bilmiyorum
Kıyımlara bölündüm, doğrulamıyorum

Bir düş kırıntısı olsun bana verdiğin umut
Boğazımdaki o infial artıklarını bana bırak
Hangi karanlık sularda arayayım rengini!
Hangi şafakta sunayım günaydınlarını!
Kımıltılı bir geçmiş içlenirken içimizde
Hangi rüzgâr lahitlerimizi zorlar!
Aşkın sürgün davaları bitmez gönlümüzde
Bir gün sevdanın sorguları alır götürür bizi
Çöl fırtınalarıyla önce sarı denizlere
Sonra da ölümsüzlüğe sürükler.