Öyle Ağırsınki Şiiri - Hasan Ahmet Kabil

Hüzünleri üzerime giydirdiğinde
Geceleri karanlığa bırakıp gidemediğinde,
Öyle ağırsın ki;
Yıldız yıldız sineme,damla damla enseme,
Ay ay yollarıma döküldüğünde...
Karmaşık bir akşamın ellerindeki kanla,
Ansızın bir şarkıyla,
Karanlığı parçalayıp yıktığında üzerime,
Yanıp olduğumda güneşin kızıllığıyla,
Öyle ağırsın ki kaldıramıyorum.

Köşelerde,yol kenarlarında,
Musluğu bozuk bir çeşmeden tek tek damladığımda,
Viran evlerin ezik gönüllerinden isyanla kanatlandığımda,
Estiğimde ve aktığımda,
Yaprak yaprak sararıp solduğumda,
Dolup dolup da bir türlü yaş olup gözlerimden,
Ses olup sözlerimden çıkamadığında,
Öyle ağırsın ki kaldıramıyorum.