Öyle Ağır Ki Zaman Şiiri - İlhan Gül

Öyle Ağır Ki Zaman

Öyle ağır ki zaman,
Hiç haz almıyorsan yaptıklarından,
kuru bir yaprak kadar yararsız ağacına,
en ufak bir dokunuşta dağılıyorsun…

Konuşmak anlamsız geliyorsa halk için,
oturup kalkmak
ve öğün atlamadan yemek içmek,
övgüler dizerek Allah’a
doymadan kalkmak.

Yenilmişsen karanlık hislerine,
Tutsağı olmuşsan haramilerin,
Sürüklenip gidiyorsan rüzgârın önünde…

Çağın önderlerine kulak asmadan,
yürüyerek başkasının çizdiği yoldan,
görmek istemeden yolun sonunu,
deve kuşu gibi kafası kumda…

Söyle,
nereye varmak istiyorsun?
Niçin vicdanını susturuyorsun

30. 4. 2013 Salı günü yazdığım ikinci manzume.