Öyküsünü Arayan Karalamalar

Ayaklarıma engel oluyor zaman.Onda kalmak
anlayabilmektir yaşamı.Kekelediğim hecelerin
her biri bir ağıdın parçasıdır, seken kurşundan
ölümlere yol almasıdır bir gencin.Genellikle teni
dağlamasıdır korun

Çiçekleri kavruk sürgünleri kısır asmanın
gün ortalarına neyi anlatmak istediği bilinmez
olmuştur.Bulutların arasında yurt edinmeye
koyulur kararsızlık. Bir kartal yavrusunun pençesine
yapışıktır sorular.Herhangi bir yer çatlağından sızıp
gitmez bu giz.Burnu karnında nisan çekip çekiştirir
meltemlerin sakladıklarını.Kentin içinde cirit atar
yeniyetme kız çocukları.Sevdaların kokusuna doğru
kürek çeker mıknatıslar.

Dövünüyor yılkısını kaybetmiş bir tay,.Kime
sorsa heyelanın olduğu yere gelip saplanıyor.Zonkladıkça
alınlar, daha kuvvetli esiyor kasırga.Böyle eritilecek gün.
Karşıya çarpıp başka türlü sendeliyor yankı.Kızıllığın
boyası koyulaşmak üzereyken bozguna uğruyorum. Her
seferinde başka yerinden kırılıyor atar damarlarım.Köksüz
kalacak su kenarlarındaki gelincikler.Avuçlar dolusu
ağlayacak sevgili.

İklimsizliğin bıraktığı yabanıl renklere karışıyor nefesim
Karşıt anlamlarını yok ediyorum derin kuyuların
Gönlümde sere serpe uzanıyor çivit sarısı çöl.

Kadrini kıymetini bilmiyoruz dakikaların.Göze göz dişe diş
girişirken birbirimize bu aylak gülüşmeler de neyin nesi.Çok
daha anlamsızlaşıyor iyice öpemediğimizde birbirimizi an
Bir günaha sarılırcasına kendimize karıştıkça
yasak bölgelerin son konuklarıyız artık.

Kalplerimizde başka türlü bir erozyon.Bir ayartılmama
kabusu.Başka dile çevrilmesi güç hasret.
Herhangi bir yer çatlağına takılıp kalan tortu.Boyası bitmek üzere
olan bir kızıllık.Gömülmek üzere sırasını bekleyen bozgun…

otuzbirmartikibinonaltı