üstüne destanlar uydurduğum
bi dağ ismi gibi dudakların
yüzün gözün
hüphüzün
ellerin,
sigarayı söndürürken
her defasında filtreye
bi filtre boyu mesafe bıkaran
incelikli parmakların
ve dahi tırnakların
kim bilir neler yazılabilir üzerine
bağışla ben yazamadım
iki keçiyi bi köprü üzerinde
karşı karşıya getiren şey neyse
ve aynı köprüyü geçene kadar
bi hayvana kelime oyunları yaptıran
şey mesela
belki odur bunları yazdıran
sen yine bağışla iyi yazamadıysam
susuşundur belki tüm bunların müsebbibi
boyun büküşün değil ama
kabullenişin hiç değil
susmak kabullenmek değil her zaman
sağırların olduğu yerde
çok bağıran çok biliyorsa
-ki köprüdeki keçilerimizden birine
abdurrahman çelebi derler
böyle yerlerde-
susmak sahiplenmektir bi davayı
dudaklarına öykünürse bu şiirden bi dize
yahut bi kelime
iyi yazılmamış demektir bilirim
ben öyle bilirim ki şiir dediğin
hiçbi şeye öykünmez
belki şiirir
07/12/2007
Mehme ArslanKayıt Tarihi : 8.12.2007 23:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kafka'daki (Dava) K.'yı hatırlattı bu dize.
TÜM YORUMLAR (2)