Öykümüz Şiiri - Doğan Ümit Aksel

Karlar yağıyordu ince kuş tüyleri gibi
Uçuşarak başladı gökten yere inmeye
Nasıl başlamıştı sevgilim bizim öykümüz
Fırsat bulamamıştım bunları düşünmeye

Bir pastanede idi ilk karşılaşmamız
Sonra yollarda caddelerde hep selamlaştık
Büyük bir sevgi düşmüştü yüreklerimize
Taparcasına severdik baygın bakışırdık

Birkaç süreç daha geçti senle karşılaştık
Gülüyordu sevgi ile mutlulukla gözlerin
Uzanmıştık sevgilere doğru doludizgin
Sevgimizi oya gibi dokumuştu o ellerin