Bozkır toprağına belenmiş
solgun albümler kaçkını çocukluğumuzla
yürüdük
bulanık düşlerin yedeğinde
üçüncü mevki vagonların
tek penceresinden sarkarak delikanlılığın
ürkek ve acemi sevinciyle
yürüdük
çarpa çarpa ön yargılara
kapatılırken gençlik günlerimiz
karanlık küflü kasalara
direniriz diye bir gün
düşünceye tutuna tutuna
şarkılar söyleyip yalın ayak
yürüdük
sevginin kilimini acının tezgâhında
dokuya dokuya
bir yanımız yorgun düşmüş kentlerde
bir yanımız unutulmuş köy evlerinde.
Ve nöbettedir şimdi
büyük bir yol ayrımında
uzun beklentilerin kör suskusu
bulaşmış ellere ayaklara.
Dönemeç – 51
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!