Öyküm Şiiri - Fatma Müjgan

Yazdığımı söylüyorlar,
Oysa ben,okumayı bilmiyorum ki...
Her kadın bir kitap diyorlar,
Her kitap bir yığın öykü,

İlk öyküde biz olalım,olur mu?
Hani merdivenli bir sokakta oturuyordunuz,
Yokuşun en başındaydı eviniz...
Hani bahçesinde pembe beyaz zakkumlar,
Yanı başınızdaydı,
İşte o evdi bizim evimiz

Şimdi hatırlarmısın bilmem,
Her akşam üstü kapı önlerine çıkılırdı...
genelde bizde toplanırdı kadınlar,
Kocamandı bahçemiz.
Ne güzeldi,
kırmızı balıkların gezindiği havuz,
ortasında fıskıyemiz

Çaylar içilir,
fincanlar kapatılırdı çardak altında
İşte o evin küçük kızı ben,sana aşık komşunuz...

Çok uzun yıllar geçti üstünden
Mektupların yığıldı,
istersen gel al birgün bizden.

Şehir,aynı şehir...
adres aynı adres
yine aynı ev bizim evimiz