Öyküm Şiiri - Derya Aslan

Böyle yalnızım her zaman,
Böyle bir başıma yaralı.
Düşlerim uzak diyarları
Yüreğimde dinmeyen bir sızı
Ve sana olan özlemim köyüm;
Sis kaplar ulu dağlarını,
Çiğ taneleri kaplar yaban otlarını
Ve sonra güneş tebessüm eder
Kızıl ufukların ardından.
Isıtır engin yürekleri,
Isıtır eşsiz sevgileri
Ve bir gün daha başlar böyle;
Kuş cıvıltıları karışır
Irmakların içli melodisine.
Senli günlerde ayaklarım sırılsıklam
Ayaklarım buz keser sabahın seherinde.
Koşar yorulmam,kuzuların peşinde.
Yüreğim öyle hafif öyle kedersiz,
Bedenim öyle dinç öyle tasasız.
Sonra emek ekerim,
Can veririm Toprak Anaya
Mahsulü öyle bereketli öyle yerinde.
Sonra orakla birleştiririm altın başakları
Kağnılarla çekerim harman yerine.
Kurulur düven savrulur başaklar
Ve değirmene yolculuk başlar.
Başlar buğdayın hikayesi ve soframda
son bulur……