Pembe ufukları hatırladım da gece!
Yağmur sonrası bir gökkuşağıydı sevgim.
Çamın iğnelerinde süzgün bakışların,
Çiğ damlası ki yanaklarımdaydı öyküm.
İzmir, hayâlimde bir kuştu kanatlanan;
Tatlı hatıraydı Kordon gecelerinde,
Konak'tan esen İmbatlarla dalgalanan,
Karşıyaka'ya atılan bir güldü öyküm.
Bornova'ya uzun bir yol, kıvrılmış yılan!
Son bakış, yine bir tepeden, sana İzmir.
Uykulu gözlerle gece 'Elvedâ! ' derken;
Titreyen tenimde, serin bir histi öyküm.
09.05.1995 Bursa
Hamit PalaKayıt Tarihi : 29.1.2005 04:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!