Ankara…
Saatine baktı Uğur. Tam o sırada telefonu çaldı…
- Gökyüzünde yıldız yok bu gece dedi telefonda en son, telefondaki adam… Kafana göre takıl…
İçindeki sıkıntı hafiflememişti. Kızılay’ da gittiği yeri bilmeden yürüyordu şimdi. Bu saatten sonra eve gidip dinlenmekte istiyor, bir kafede oturup çay- simit yemekte… Yürümekte istiyordu, bir bankta oturmakta… Bir de denizi olsaydı şu şehrin…
Peşindeki adam ise tedirgindi. Bu akşam bu iş bitmeliydi… Ama pek tekin biri değildi peşindeki adam. Ve başarısız olması durumunda belki de canından olacaktı… Biraz yürüdükten sonra boş bir banka oturdu. Adam sinsice sokuldu… Sustalı bıçağını çıkardı, sustalı bıçak tutan elini sırtına doğru kıvırdı…
- Uğur bey!
Uğur kafasını adama döndürdü…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta