Yıllar yıllar önce mutlu bir ülke vardı. Bu ülkenin avcı bir sultanı. Adı da İbrahim... Bu ülkenin ormanlarında nice güzel ceylanlar vardı, çoktu... Nil nehrinin kenarına kurulu bu ülke mutluluklar ülkesiydi... Sadece Ceylanlar dışında herkes çok mutluydu... Ceylanlarsa ne yapacaklarını o zaman da da bu zamanda da pek bilmiyorlardı... Sultan İbrahim'in bir gece damında biri gezdi... Niye boş yaşarsın, binlerce ceylandan ne istersin... Ceylan avcılığı için mi yaratıldın? Para mal- mülk yeterince var ama sana yetmiyor hala. Neden?
***
İbrahim çözüm yolunu gecelerce aradı, durdu... Sonunda bir karar vermeliydi, verdi. Mutluluğun yolu belki de bir ceylan olmaktan geçiyordu... Mutluluk ülkesi kendi ülkesi değildi. Vardı, biliyordu ama neresindeydi dünyanın...
İşte o ülkenin ormanında bir Melek Ceylan vardı. Annesiz kalmıştı çok küçükken... Bugün kardeş bulmuştu bu ormanda. Nil nehrinin kenarında. Tamda aradığı gibi bir kardeş... Diğer ceylanlar çok konuşuyordu ama o konuşmayanını sadece kendisini dinleyenini bulmuştu. Allah'a şükrediyordu tıpa tıp kendisine benzeyen bu kardeş için... Henüz altı aylıktı. Biliyordu ki henüz hayatın başıydı onun için. Hayat neler getirir bilmezdi. Bu mutluluk şehrinde bir tek ceylanların mutluluğu yakalayamadığını bilir, avcılardan da nefret ederdi...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta