Öykülerim: Acı çikolata! (563)

Birinci Bölüm: Yarın'a Kalanlar

Yarın diyordu. Yarım kalan neyim varsa eksik bıraktığım ne kalmışsa kırık- dökük hayatımda son vereceğim. Yarına kadar izin verdim kendime. Bugün de hayvan gibi yaşayacağım, bugün de alkol alacağım, bugün yine çocuklarıma eşime hor davranacağım… Yarın olduğundaysa bambaşka olacağım.

Bu satırları ajandasına yazıyordu. O güne kadar kimsenin açmamış olduğu ajandasına… Hazzetmiyordu hayatından. Tabi ki bugüne kadar olan kısmından. Bazı geceler uzun uzun düşünüyor hep bir son vermeyi hayal ediyordu. Kendisini günahlardan sıyrılmış bir şekilde tertemiz biri olarak. Hayaller uzayıp gidiyordu. Ve bakıyordu ki sonra kendine, her şey eskiye dönmüş. Günahlar ülkesinde günahlarla doluydu hayatı. Ve belki bu yüzden huzursuzdu, mutsuzdu. Ahiret hiç girivermese kafasına belki de yaşadığı hayatı seviyordu.
Önce kötü arkadaşlarımı terk edeceğim birer-birer, alkolü zaten ağzıma sürmeyeceğim. Yarın sabah mutlaka namazımı kılacağım… Artık kitap okuyacağım. Dinimi öğreneceğim, yeni bir hayat kuracağım… Çocuklarımı da uyandıracağım. Onlar olsun küçüklükten alışsınlar seher vakti kalkmaya. Ne babam gibi olacağım artık ne başkası gibi. Kurtaracağım kendimi bu bataklıktan.

Kötü alışkanlıkları birer birer hayatına sokmuş ve bir daha da çıkarmamıştı. Kumar, derken alkol… Ve şimdi hepsiyle de başı dertteydi. Gerisin geriye baktığında güzel olan hiçbir şey bırakmamıştı hayatında.
“yarın olduğunda söz veriyorum kendime. İşte Murat Cihangir oğlu sözü. Bambaşka olacağım. Allah’ım yardım et bana. Bana dirayet ver kurtulayım bu çirkef hayattan, kurtulayım. Allah’ım beni artık temizlenmiş olanlardan eyle, günahlarımı bağışla…
Bu sözü yazdı o günün tarihini attı:12.07.1997
Birden tüyleri diken diken oldu Burak’ın. _annee! ! diye bağırdı
_Efendim yavrum
_Anne, babam ne zaman vefat etmişti.
_Niye sordun şimdi bunu
_Söyle anne
_Dur bakayım, sene 97 mi neydi
_Anne nolur bana tam tarihi söyle, nolur
_Dur iki dakka mezar taşına bakıp geleyim. Nasıl soru böyle bu
_Anne ne olur, bi baksan

_Tamam, tamam bakacağım
Bu arada ne düşünceler geldi kafasına. Demek ben babam öldüğünde 7 sindeymişim. Az biraz hatırlıyorum o günü. Araba kazası dediler.

_Haydi anne
_Tamam, buldum söylüyorum, 97 miş
_Of anne ya hangi ay, tam söyle
_12.07.1997
_Emin misin, bir kere daha bak
_E öyle kör değilim ya
_Demek ölmeden önce bunları yazdı babam
_Neleri
_Sonra anlatırım anne. Demek o yarını göremedi ha… Acaba
_Acaba cennette mi cehennemde midir şimdi babam
_Kesin cehennemdedir
_Ne diyorsun anne!
_Baban çok günahkârdı oğlum…

2- İkinci Bölüm: Yarım Kalanlar

O gün saatlerce düşünceye daldı... Acaba babası günahkar mıydı, yoksa affedilmiş miydi? . Dediği gibi o cümleleri yazdıktan sonra alkol, filan almışsa, hakikaten yarına bırakmışsa yaşamını düzenlemeyi,

_ Allah'ım inşallah öyle değildir, babamı affet yarabbi? Affet...

Karanlık çökmüştü. Ezan sesi yankılanıyordu minareden... Ne kadar güzel de okuyordu hoca, diye düşündü. Ben yarına bırakmayacağım diyerek, kollarını sıvadı, çoraplarını çıkardı. Abdest alacaktı Burak. Okudukları onu çok etkilemişti. Niye namaz kılmıyordu ki sanki..

Annesi Burak'ı farketmişti...

__ Namaz mı kılacaksın sen

__ Evet,

__ İyi olur iyi olur da, nerden kafana esti,

__ Anlatsam da anlamazsın boşveeer...

__ İyi o zaman anlatma sende. Dizin başlayacak 'Kurtlar vadisi' haberin olsun,

__ Bu akşam seyretmeyeceğim, belki rüyamda babamı görürüm...

__ Ne o çok mu özledin babanı, keşke ajandasını vermeseydim sana, hatta yakıp kül etseydim, az mı çektirdi bize..

__ Öyle deme anne. Babam iyi birisiymiş

__ Yazdıklarından mı anladın bunu...

__ Evet

__ Neyse namazını kıl oyalamıyım seni. Sonra babanın iç yüzünü anlatırım sana ne pislik adam olduğunu anlarsın.

__ Olur. Bende sana yazdıklarını söylerim.

__ Aman kalsın, tahmin ediyorum...

Namazını kıldı, geceliklerini giydi yatağına uzandı Burak. Bir- iki süre okudu, ve babasını düşündü. Beynini kemiren o soru oluştu kafasında

Babam iyi biri mi, kötü biri mi?

Gözlerini kapadı derin bir uykuya...

__ Baba, babam çikolata aldın değil mi babam... bu gece getirecektin

__Çekil başımdan velet, ne çikolatası, ekmek zor alıyoruz dediğine bak...

***

__ Ekmek zor alıyosun ama rakıya verecek her zaman paran var, çok mu para şu çocuğun istediği çikolata ha... NE OLUR ŞU ÇOCUĞA ÇİKOLATAYLA GELSEN BİR AKŞAM DA.

__ Sus, karı. Dır dır etme kafamda... Tamam ben herşeyin farkındayım. İçiyosam senin yüzünden, hep dır dır... Bıktım sizden be, bi kerede iyi bişeyler de...Ben tövbe edeceğim bi gün.

__ O gün yakın olsunda.

Eline ajandasını aldı... Aradan yarım saat kadar zaman geçmişti.

__ Yarın akşam görürsün oğluma boş gelmeyeceğim... Ben hatalıyım, baba olamadım hiç, bir çikolatayı çok gördüm...

__Bilirim senin yarınlarını... Tövbe et derim anlamazsın,

__Tövbe edeceğim,

__Tövbe, tövbe... Gerçekten mi, hah ha güldürme beni...

__Bir kere de inan bana... Söz verdim kendime... Sabah erkenden uyandır beni, sabah namazına da kalkacağım, benden ne istiyorsun. Tövbe dedik işte.

__ Uyandırdığım da da uykum var niye uyandırdın diye fırça at....

__Yav sen saati kur... Kalkmassam bu sefer o zaman de, canımdan bezdirdin beni bee. Yeter! !

__İnşallah ne diyeyim, bakalım göreceğiz..

__ Ben pişman değil miyim sanki yaşantımdan. Kitap okuyayım diyorum olmuyor, muhabbet edelim olmuyor, canım seni çekiyo, hayır... İçsem olmuyor, kumar oynasam istemiyorum oynamak. Ne yapacağımı sapıttım ya, bana da acı. O sırada küçük Burak geldi yanlarına.

__ Baba, baba çikolata da alıcan dimi...

__ Getireceğim len kerata, söz.. Dur bakalım

Elini cebine attı. 50 lira çıktı bozuk.

__ Ulan kerata sana baban kurban... Bu gece getireceğim sana çikolatayı hem de bu gece

__ Sen ciddisin galiba,

__ Evet çok ciddiyim. 50 lirayla çikolata alınıyordur sanırım

__ Hiç almadığından tabi bilmezsin sen bunu,

__ Hııı çok komik,

__ Allah'ım kesin taş düşmüş bunun kafasına, kesin! ! !

Apar topar çıktı kafasında sadece bir düşünce vardı artık... ÇİKOLATA.

Evle bakkal arasında epey yol vardı. Pek araba gelip geçmezdi yoldan. Bazen yola bakmaya bile gerek görmezdi bu yüzden... Kafasındaki düşüncelerle girdi bakkala,

__ 50 liraya çikolata var mı?

__ Var. Şu tadelle ler elli lira mesela birde şunlar, sen hiç çikolata almadın mı?

__ Almadım. Sana ne, yine sinirlenmişti... O sinirle çıkarken o gece çarptı araba Murat'a, genç yaşında. Kanlar içindeydi, hayatı gözlerinin önünden geçiyordu ve çok canı yanıyordu. İlk bakkal gördü olayı, vuran araba hiç durmamış, uzaklaşmıştı...

Şimdi bunları düşünüyordu bunca yıldan sonra Ayla kadın. Keşke gitmeseydin çikolata almaya da hep başımızda dursaydın. Dövseydin, sövseydin..

__ Anne niye ağlıyorsun

__ Babanı niye soktun kafama

__ Allah aşkına anlat anne niye ağlıyorsun, nedir gözyaşlarının sebebi?

__ Ölmeden önce baban sana çikolata almaya gitti bakkala... Getiremedi, trafik kazasında öldü. Sen niye uyumadın...

__ Uyku girmedi gözüme anne, uyku girmedi...

O gece sabaha kadar dertleşti ana- oğul... Sabah ilk işi bakkala gitmek olmuştu Burak'ın.

***

Üçüncü Bölüm: Acı Çikolata

Yıllar önce babasının girişine benzedi Burak'ın bakkala girişi. Bakkalın bu yağız delikanlıya muhabbeti vardı, torunuyla aynı yaşıttı. Ve diğer gençlerden farklıydı.

__ Oğlum bu gün erkencisin, okulumu kırdın...

__Nuri amca hiç gitmedim okula, annem de biliyor. Hem birgün den birşey çıkmaz.

Nuri amca gün görmüş, geçirmiş biriydi. Bir sıkıntısının olduğunu anladı, Burak'ın.O lafa başlamadan Burak döktü meramını...

__Babam, babamı hatırlıyormusunuz?

__Baban...Hiç girmesek bu konuya, içimde bir yara var kanayan... Kendimi sorumlu gibi hissederim. En son burdan çıktı baban çikolata alacaktı, sana alacaktı... Sinirlendirdim onu, ama zaten sinirliydi. Sen hiç çikolata almadın mı dedim...

__Evet lütfen daha anlatın... Sizin suçunuz yok, babam bana belki ilk defa çikolata alacakmış

__Ve onuda yiyemedin... Dur şimdi anlıyorum bazı şeyleri, son sözleri gün yüzüne çıkıyor... Birşeyler mırıldanıyor, bir şeyler söylemek istiyordu

Burak heyecanlandı, kalbi hızla çarpmaya başladı. Babasından ona son bir hatıra mı kalmıştı...

__ Düğümü çözdüm nihayet

__Çikolata, çikolata dedi

__Oğlum, dedi... Elindeki çikolata düşerken avucundan ben bu sözlerine bir anlam verememiştim... Herhalde o çikolatayı sana vermemi istedi, baban... Oğlum sende affet beni, ben anlayamadım

Gözyaşları bazen akarken sebeb sormaz ya, akmak için bir emir almaz ya? Babasından bir koku buldu bakkalda... Elleriyle gözyaşını silip hışımla çıkmak istedi. Arkasına bakmadan gitmek istiyordu şimdi eve, boylu boyunca uzanıp yatmak, ve ağlamak istiyordu kimsenin görmediği yerde gizlice...

__ Dur oğlum şu çikolatayı al, bu çikolata benden olsun. Ne olur kabul et... Bu çikolatayı baban aldı sana... Bu babanın çikolatası... Beni affet.

O çikolatayı yemedi Burak, sanki boğazı kesiliyor gibi hissediyordu...

SON 2007...