Öyküdür Avlularda Sirke Kokan Yaşamak

Bitmemiş bir öyküdür yaşamak, sirke kokan avlullarda.

Savruldu yine ekimin sesi sokaklara
Şimdi bir kadın yağmuru çağırır dudaklarıyla

Uzun soluklu aldanışların bekcisiyim ben
Gecenin kasıklarınında
Gündüzün aya gebe kaldığını gördüm
Bulvarlarda ilmek ilmek savrulan aldanışlar gördüm

Bilmiyorsunuz .....
İğrenek bakıyorum ellerinize ve ayak parmaklarınıza
İğrenerek yaşıyorum bu hayati.....

Sorsanız ki ?
Şimdi kim canlandıracak bir çocuğun gönlünde ölen güvercini ?
Yaşamak rahim ile toprak arasında gelgit değil de nedir ?

Söylemem....
cam kırığıdır yorgun dilimde kırgınlıklarım
Aldanışların en sonuncudur aldanışım

Derken böyle biter sonun iyisi de kötüsü de
Acıyı hepimiz böleriz dört duvarlı kalbimizde
Sonra bize yetecek kadar kalır şiir ve söz
Kimsesiz garip ve kırgınız....