Öyküden Şiire Merdiven Var; Üç Adam, Yağmurları, Şehirleri, Kadınları, Parkları, Bankları, Issız Yolları, Giysileri, Karanlıkları, Şüpheleri, Korkularını, Umutları Vs’yesine Dair Şiirim…
I’inci Adam
Birinci adam bekliyordu
Yağmur durmuş
Rüzgâr susmuş
Şehirler karanlık bir tuval gibi
Gömleği yoktu adamın
Yerdeki yıldızlara basmamak için zıplıyordu
Ama yağmur yeni dinmiş
Yerlerde kocaman yıldızlar
Basmadan yürünmüyordu
Birinci adam bekliyordu
Neyi nerde niçin bekler adam
Karanlıkta bir polis telsizi gibi şüphe çekiyor
Bir görünüyor siyahın içinden gölgesi
Bir de ardında silik bir ifade gözlerinim gördüğü
Yollara bakıyor adam
Adam bekliyor besbelli
Karanlık yüz hatlarını seçemiyorum
Seçebilsem bir kadını bekliyor diyeceğim
Diyemiyorum…
Bir köşeye kıvrılıp uyuyor adam
Yapraklar dökülüyor deydikçe dallar
Kıvrılıp bir yılan gibi banklara
Örtüyor yıldızları üzerine
Karanlık yüz hatlarını seçemiyorum
Seçebilsem bir kadını bekliyor diyeceğim
Diyemiyorum…
III’üncü adam
Üçüncü adamın ayakları yok
Bir karış bıyığı var
Bıyıkları sarı
Kaplamış üstdudağını
Elmacık kemikleri ihbar ediyor belli belirsiz konuşmalarını
Bir mayın tarlasında yürürmüş gibi
Düşünceli
Şüphekar bakıyor karanlık parka gözleri
Yağmur yeni durmuş
Üçüncü adam dalgın
Şemsiyesini kapatmayı unutmuş
Belki de ağaçlardan korkuyor
Bulutlar durdu ağaçlar halen yağıyor…
Sanki adam
Söylemediği bir şey var sevdiğine
İçinden hızlı hızlı onları tekrar ediyor…
Zaman bir kum saati
Üçüncü adam kumda yürüyor
Birinci adam doğruluyor
Üçüncü adam ellerini cebine atıyor
Birici adamın ifadesi değişiyor
Üçüncü adam cebinden ellerini çıkarıyor
Birinci adam tedirgin ama sinirli ama bozuk bir saat kadar durgun sığ bir nehir gibi
Üçüncü adam uzatıyor ellerini
Birinci adam alıyor ellerindeki paketi
Üçüncü adam gidiyor
Birinci adam duruyor…
Tekrar I’inci adam
Şimdi adam daha ürkek
Daha yalnız
Daha derin
Daha bir neşeli
Anlamsız ifadeleri
Yüzünü göremiyorum
Bir polis telsizi karanlık
Üçüncü adam çıktı parktan
Birinci adam gidiyor ardından…
II’inci adam
İkici adam kasketli bir şair
Yağmurda çıkmış dolaşmaya
Birinci adama rastladı başta
Aldandı yıldızların üzerinden zıplamasına
Yüz hatlarını görse anlardı belki
Birinci adamın bir sevgili beklemediği…
İkinci adam hepsinden tedirgin
İlk kez yapıyor bu işi
Karanlıkta olsa bir polis veya bir telsiz sesi
Şahit yazdıracak kendini…
Üçüncü adam sevgisine hitap hazırlamıyormuş içinden
Sadece malının fiyatını hesaplar
Ağaçlardan korkmuyor
Yıldızlara basarak ilerliyor
Soğuk bir kutup gecesi gibi mavi gözleri
Bir pakete sarmış ölümden illeti
Uzatıyor karşımda çıkarıp cebinden ellerini
İkinci adam bu takasın davetsiz şahidi…
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!