Bizim sokak Şiiri - Sinan Bayram

Kaç sokaktan geçtim bilmiyorum
her sokakta bin bir acı vardı
perde arkasında hep bir öykü
güllerin boynunu bükmüştüler
dağlarda hiç su kalmamıştı
bir cehennem ki hep coşarken
yürekler hücre içinde pas tutardı
ben ölümü öpenleri görmüşüm
bunlar hep sırtından vurulanlar olmuş
çiçek diye dikene sarılmış herkes
hayata gülümseyen çok olmuş
ama hayat kimseye gülümsememiş
uçurtmalar umut olmuş hep
umudu olan gökyüzüne selam çakmış
bizimkiler sadece bir uçurtma çizmiş
akşam güneşiyle hücre içinde
parmaklıklar arkasında vurgun halde
benim memleketim vurulmuş
bırakın gökyüzünü çocuklara
benim insanım vurulmuş
bırakın uçurtmaları sevdalara
ey kıyametten korkan insanlar
sevin sevilin her daim
hiç bir gül kendi dalında solmasın
umutlar uçurumlarca vurulmasın
gelin görün hadi bizim cennetimizi
bir kere de siz bizim sokaktan geçin