Gölgeler dahi o kadar sıcaktı ki çalıların dibine giren Tıstıs boylu boyunca bir halat gibi uzanmış, adeta çatal dili ağzına sığmıyor gibi sürekli dışında duruyordu.
Ormandaki ağaç dallarına konan kuşlar bile kanatlarını kırılmış gibi iki yana salmış, gagaları sürekli açık bir şekilde hızlı hızlı soluyorlardı.
Tüm hayvanlar hem yarışın sonucunu merak ediyorlar hem de bir an önce dağılıp daha serin bir yerlere gitmek için can atıyorlardı.
Yarışan iki taraftan birisi olan tavşanlar bitiş noktasının sağındaki çalılıklarda tek sıra halinde kendilerinden emin bir şekilde bekleşiyorlardı. Yolun karşısında ise diğer yarışmacı taraf olan tosbağalar sıcağın etkisiyle kafalarını kabuklarına sokmuşlar adeta benekli taşlar gibi heyecanla bekliyorlardı.
Genç tosbağalar tavşanlara:
“Biz bu yıl yarışı kazanacağız, göreceksiniz”
“Hadi oradan, o eskidendi. Son üç yıldır hep biz kazanıyoruz. Artık siz rüyanızda kazanırsınız.”
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
'gülümsedim öykünüzü okurken ve çocukluk yıllarıma döndüm...çok güzeldi ders alınması gereken...sevgi ve saygılar...'
Yüreğine sağlık.
Paylaşım için teşekkürler.
ÇOK GÜZELDİ ZEVKLE OKUDUK,TOSBAĞALAR YANLIŞTA OLSA BİR ARYIŞ İÇİNDELER,YA HİÇ BİR ÇABA SARF ETMEDEN MÜKEMMEL OLMAYA ÇALIŞANLAR.:)))
ONLAR SENEYE YARIŞI KAYBEDECEKLER....
SELAM VE DUAİLE_______AHMEDİ
SÜRÜKLEYİCİ,
ZEVKLE OKUNAN,
TASVİRLER VE BENZETMELERİN MÜKEMMEL OLDUĞU,
H
A
R
İ
K
A BİR YAZI.
PAYLAŞIM İÇİN TEŞEKKÜRLER.
SELAM VE DUA İLE.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta