Öykü Torunum Şiiri - Ali Pekşen

ÖYKÜ TORUNUM

Bir hikaye masal gibi gelince
Dediler ki Öykü adı torunum
Verdiler kucağa ele alınca
Tartıya gelmedi budu torunum

Gün be gün gelişip büyüyor bence
Mevlam versin tümden yaşlıya gence
Verince anlarlar sanırım anca
Cennetin kokusu idi torunum

Onun bir gülmesi dünyalar değer
Bir başka tatlıymış kıymeti meğer
Hala inanmayan varsa da eğer
Cana can katıyor tadı torunum

Şu günlerde hapis evlerde kaldık
Bir çare aradık onunla bulduk
O gülünce biz de daha da güldük
Tesellimiz tatlı cadı torunum

Emekleme dönemine giriyor
Tanımazsa farklı tepki veriyor
Kimi anne kimi baba görüyor
Anlayamadık ne dedi torunum

Kendince bizleri duymuyor sanki
Haraketlendi ya doymuyor sanki
Emmeyi yemekten sanmıyor sanki
Sofrada bizimle yedi torunum

Ele aldığını kırıp döküyor
Ağlaması sanki yürek yakıyor
Biz mi ona o mu bize bakıyor
Bırakmıyor sanki dadı torunum

Sekiz aylık oldu ancak yazarım
Ben kendi kendime ondan kızarım
Şimdilik evdeyim sonra gezerim
Sanmayın ömrümü yedi torunum

Pekşenim duamız kabule ersin
Bu derde devayı çabucak versin
Onun da hakkı var çevreyi görsün
Birlikte gezelim hadi torunum

Ali PEKŞEN
10.04.2020