öykü:Son Martı-Seçkin Gündüz Şiiri - Yor ...

Sesleri çirkindi. Çığlık çığlığa uçuşuyorlardı. Kulaklardaki hoşnutsuzluğu görünümleri giderebiliyordu. Kanat çırpışlarındaki inceliğe, süzülüşlerindeki ustalığı ekleyince sesler bir çırpıda güzelleşiyordu.

Yolcuların çoğu güvertedeydi. Uzaklaşan kentin fotoğrafı çekiliyor, el sallanıyor; martılara da yiyecek atılıyordu.

Gülümsüyordu kadın, sık sık gülümsüyordu. Uçuşan saçlarının soytarılığına bir ara kahkaha attı oğluyla.

İstekle dalmalarına karşın boş gagayla yükselmeleri sıklaşmıştı. Gemi yol aldıkça martılar azalmış, sanki buna koşut güverte de hemen hemen boşalmıştı.