Salih ve babası, soğuktan ve yiyecek bulamayıp İzmir’de deniz kenarına gelmiş olan flamingoları ziyaret etmiş, simit vermiş ve rastladıkları yaralı bir yavru flamingoyu tedavi etmişlerdi.
Eve döndüklerinde, Salih hem çok yorgun, hem de çok mutluydu. O gün yaşadıklarını annesine anlatırken bazen coşuyor, bazen de yaralı yavru pelikan aklına gelip üzülüyordu. Sonra annesini teselli etmek ister gibi atıldı;
-Ama üzülme anne, biz babamla yarasına bakım yaptık. Hem de babam veteriner arkadaşını aradı, aynen onun söylediği gibi sardık.
O sırada babası telefonla konuşuyordu, konuşması bitince Salih’e döndü;
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta