Öykü: Sayıklama (lar) Şiiri - Kadir Üçvet

..........yazılanlar vardı bu son cümleden önce bir harekette
silinen.anılarda yaşardı bir çocuk bir sanatçının evinde.bir
görünüyordu çocuk,bir yok oluyordu.kelimeler dünyanın heryerinde
farklıdır. her evde, her bedende, her hücrede,her bardakta,her
masada, her susuşta olduğu gibi.anlamak,aynı şeyleri anılaştırmak
gibi sanki.
kimse birbirine neyi anlattığını bilemeyecek,anlattığını
zannedecek,yosun kokuları yine özlenecek,metal kokuları yine uykuları
bölecek,dostlar ki onlar olmadı,olamayacak,yine masabaşı öyküleri
yazacak,insanlar birbirini seviyormuş gibi yapacak,yalan da olsa
sevecek.

bayramlar iyi olacak,

'........(di) '

Ya(tma) zmalara yatmak vardı, bilinmezleri ardı ardına dizerek,
Öncel yazmalarda gizli.

Ve yeşil bir er(g) iyik içinde eğretilemek umutları,
Sessiz telaşlara /sarfederek/ ulaşmak,
Boşundan içmek gerekiyordu bardağın
Lüzumunda…Sevgiliyi sunabilmeliydi,
şaraplarla kadehlerde..Hayata ve paylaşmaya..

Bir susmaya gece nöbeti yazmak
Nihilist bir hesabı prangalara yatırmaktı,
Umudu “hiç” e saymak
Yosunu yeşilden karaya çalmaktı.
Ya da karaya çıkarmak…

Ama, yalnızca bilmemeye inanmada umut
Ve yine umut etmek, vazgeçmemek,
Vazgeçememek gerekiyordu.

Olmayana ergiden çıkıp,
Olmayacağı ergilemek hesabı,
İşte! masalardan yankılanırdı,
“Sevmek” ise zaten kara bir batakta
Yeşil bir fidandı, ha yoktu,
Ya vardı.
Ya var(saydı) dı..

Aslında hayat öyküden çok,
Belki de masala yakındı..