Rüzgarın Oğlu (Küçük Dostlar-2)
Aynı mahallede oturan Ali ve Osman, Almanya’ya yeni gelen bir ailenin çocuğu olan Mehmet’i de aralarına almış ve üçü çok iyi arkadaş olmuştu. Ailesi ile Almanya’da yeni bir hayata başlayan Mehmet ise Ali ve Osman sayesinde, sıkıntılı ilk alışma döneminde rahat etmişti. Arkadaşları Almanca öğrenmesine de yardımcı oluyordu. Okul başlamadan Mehmet birkaç cümle kurmaya bile başlamıştı.
Osman’ın güzel bir bisikleti vardı ama Ali’nin ki oldukça güzel, havalı bir bisikletti.. Fakat Mehmet’in ailesi fakirdi, bisiklet alamamıştı.
Mehmet’e bisiklet alamayan babası oldukça üzülmüştü. Bu üzüntüsünü biraz azaltmak için bir tahtanın kenarına taktığı tekerlekler sayesinde ‘tornet’ denen bir oyuncak araç yapmıştı. Mehmet de, arkadaşları da torneti sevmiş ve binmişlerdi. Fakat tornet bisikletin yerini tutmuyordu. Bazen gezmek istiyorlardı ama tornetle gezmek mümkün değildi. Birkaç gün bindikten sonra Mehmet de torneti oynadıkları sahaya getirmez olmuştu zaten. Arkadaşlarının bisikletlerine arada biniyordu.
*** *** *** ***
Elinle yaptın boyunla çekecen,
Ne etseler mutlak boyun bükecen,
Analıktır kötü olur dediler.
*****
Ben istedim huzurlu mutlu hane,
****Usta bir kalemden harika mısralar okumaya doyum olmuyor saygılarımla****Tam puan
Mısralarından ders alınacak çok güzel bir arkadaşlık hikayesi. Çocuklar için yazmışsınız fakat bende onlar kadar zevkle okudum. Yetişkin olsak da demekki hala çocuk kalmış, kalplerimizin bir köşesi ve çocuk hikayeleri okurken duygulanabiliyorsak, öldüğünü sandığım arkadaşlık, dostluk, insanlık biraz da olsa yaşıyor benliklerimizde. Yaş sınırlaması olmadan herkesin okuyabileceği bir yazım, tebrik ederim.
Saygılarımla.
KALEMİN DAİM OLSUN.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta