Öykü Möyteşem Bir Yıl Şiiri - Rahim TAŞ

MÖYTEŞEM BİR YIL

Muhtar Sülöymen, anası Vallah De hanım, arvadı Mana Ey Davran hanım, gedesi ve nökeri Perkeli Ivraham'nan, böyünü düneyinin aynısı gunner keçirdermiş. Bir gün daha çok balaca olan gedesi gonşu köyden bir gıza vurulor, deyer ki, "ay ata o gızı mana alarsan mı? " Sülöymen gözünün ağı garası gedesini heç gırar mı? "Tamam deyer geder gızı istemeye, gızın atası deyer kı "ay sülöymen deli deli olma senin geden hele beşi pitirmiyif uşaktı, buna gız mı veriler, beşik kertme yapak desen o vakıt da keçif, menım senın gedene verilecek gızım yoktu" Buna cini gızan Sülöymen bir geje geler gız yatanda, gızı telise goyuf gaçırder. Öye bir geler, telisi açer ki ne aça, yannış gızı gaçırttığını annıyer. Özözne deyer ki "men bunu geri de götüremmezem, en eysi bunu men özüme arvat gayırem. Onnan sora tırtoy gopor..

Telisi açıf tentiyen Muhtar Sülöymen bir yannan bağırıf ortalığı velveleye vermesın diye gızın agzını mökgem kapader bin yannan da nöker Parkeli Ivraham sesdener.

-Ay Ivraham, olaaaaa, s vurğunun gara gelsin, hardasan?

İvraham gözderini oğalıya oğalıya geler.
-Buyur ağam, gejenin yarısında heirdi guyduğu gapıya sıkışan pişik kimi mıyavlıyersen?

- A senin parken mıhta asılı galsın, sen mennen ne töyür danışersen? hardıydın sen?
-Malı alaflıyerdim
-Gejen bu vaktında ne malı, ne alafı?
-Altını süpürördüm.
-Yalan gonuşma, gara yuku yatasan yaterdım desene.
-He deyem gene garğa ele..Bu kimdi ay ağam?
- Ola sus, kimsiye deme, men bunu gediye gacırttım ama yannıs gızı gacırtmısam?
-(İvraham söyünör birden) Men sana gurvan olaram ağam, indi bu menimdi mi?
-ola get sarsağ, bu şikil gızı sana goyaram mı, özüme arvat gayırajam.
-(ivraham murzunu tökör) adı nedi bunun?
-Bilmerem ki,
-Saçdarı nece sarıdı, diyesen uşak dırıklıyıf
-(Sülöymen gızın saçdarına baker, ivrahama hak verer) ola ey dedin bunun adı innen bele Hörre olsun.
-(ivraham ezez okumağa başlıyer)
-Naarersen ola sen?
-Ağam ad ezen okunarak goyulmor mu?
-Ola get sarsak, men bılmerem mı sanki. Bak ındi dilini özüne goyacan kımseye bişe demijen. hele anam heç eşitmesin. men evele onnarın gönlünü alem onnan sora deyerem.
Sülöymen'in yanınnan ayrılan nöker Parkeli İvraham, gaça gaça geder vallah de hanımın gapısını çaler.
-ay mama, ay mama, hele gah, lele ucuf yurdağlıyer
- (dizini üstüne çıkan tumanını aşağı çeke çeke gapıyı açan Vallah de hanım) noyuldu a yehti?
-Oğlun gız gacırdıf
-Booooy meni daş olom, gediye mi gacırdıf?
-Yoğ ay mama, ne gedesi, özüne gacırdıf,
-Ola sen seviyh seviyh ne söylüyörsen, Sülöymen arvadı naaarajak
-Ay mama vallaha da billaha da özüne getırıf. Göresen ele de beddi ki allah vurmuş, dedım mana ver, vermedi oğlun. saçına sanki uşağ dırığlıyıf, ona sevef adını da Hörre goydu. mana da kımsıye deme dedı, mennen eşirmiş olma.
-Hel bir yalan olsun varya o zaman gör seni deli inek balasını tepiyhlıyen kımı tepiyhlıyerem mı tepiyhlemerem mi? (içeri girif eynine bişeler geyınıf sülöymenın yanına geder.)
(İrvahamı gönderdıkten sonra Hörre hanımnan başbaşa galan Sülöymen, hörre hanımı gılığlıyer)
-Bak elimi agzınnan çekejem, ama bağırıf çığırmıynan. daha gağ da desen guğ da desen arvadımsan (Hörre hanım başını sallıyıf tamam deyer, sülöymen elını hörrenın agzınnan çeker)
-öylenmeden olmaz
-Sana gejenın bu vaktı imamı hardan tapem nıkah gıydırem. savağ olsun heyır olsun.
-tamam, zatan muverek perşembe savağdı.
-Hele bir nıkahı gıydırem onnan ele men sana her gunu muverek perşembe yaparam
-Ben anana arvadına ne deyejen.
-Yola getırerem başka yolu yoktu gavıl ellıyejekler.
Öyü de üstüme yapajan mı?
- A yığvalı gara, hele bır dur,
-Mana ne, ukarıkı tarlaları da üstüme yap
-Bakarık
-Bakmak yok, he deyersen se ımamı beklemezem
-Tamam elese yaptım getti.
Sülöymen Hörre hanımın şertderini gavıl elledikten sora Hörrenin orasını burasını gurcalıyer, hörre de sülöymeni gıdıklamağa başdıyer.
- Ay hörre di gah yatağ
-Üz görümlüğü istiyerem
- Ne üz görümlüğü, üzünü görmüşem daha ne görümlüğü istiyersen. hem gaçırmak da üz görümlüğü yoktu.
- Elese yatmerem
-Tamam tamam, ne isdiyersen alajam, poşalara sana teneke üzüyh yaptırajam.
-Vayına oturom a sülöymen, teneke üzüyün gaşı zümrüdü saklıyar mı?
-Tamam tek daş alajam, özüm alajam tek basıma
-Tamam ama men ışıkta yatammazam a sülöymen, lampıyı keçirt,
-Dur gefese alem. Di haydi soyunsana ay hörre,
-Yok. filimlerde görmüşem. İlk geje de arvadı eri soyunduror.

Sülöymen gımışa gımışa Hörreyi soyundurmağa baslıyer, ama dalı gelmer
- Ay hörre bu nedi bele lahana kimi gat gat geyınıfsen, cıkart cıkart pitmer.
-Naarem soyukdu da,

O sırada Sülöymenin gözü Hörrenin anasının şeker çuvalınnan tihtiği tumana takıler.
-Ay avrın tökülsün şeker yazısını nenceri denk getırıfsen sen ele.

Hörre pis pis gülör yorganın altına gaçer, Sülöymen da hopbanıs yanına sokulor.
-Süd kimisen ay hörre..Saçın bizim atın guyrugu kimidi, bele goluma doluyuf sevejem.

Hörre cilvelener. Sülöymen hörreye sözler söyledıkce hörre daha da cilvelener.

-Tay kimisen ay hörre, gel döşüme örühlüyöm seni cayırında otda (hörre at kimi kişniyer, Sülöymen gurcaladıkca hörrenın bırden canı yaner)
- Dodağımı niye tişdiyersen ay seni hezreti abbasın gılıcına gelesen
- Ele bildim kirazdı
(o sırada gapı vurular, Sülöymenin anası alarmı öten taksi kimi cığ cığ cığıllıyer)
Gapıda, üstüne pişik cıkıf alarmı öten taksi kimi öten Vallah De hanım, hersdi hersdi gapıya vuror.
-A süleymen, ola gapıyı açsana, meni niye çığırdersen bele gapıda?
Sülöymen hemen yataktan hörrenın yanınnan gaher, tumanını zadını geyıner bir yannan da öz özne söylener

- Ay ivraham senı vurgun vursun a bala, gettın hemen havarradın he, sen görersen.

Hörreye dönör
-Gız sende donu zadını geyın, anam bizi bastı.

Anasına bağırer,
-geldım ay ana geldım, nedi gejenın bır vaktı bele hortdağ görüf gorkmus kımı mana sıgınırersen? deyer gapıyı açer. Anası sülöymeni iteliyif içeri girer. girer ki ne gire. içerde ele bir gız var kı, aya deyer sen doğma men doğom, gune deyer sen cıkma men cıkem. ele ayın onbeşidi sankı. bir de Vallah de hanımın hersi keçer. Hörrenın etrefınde dolaner. bastan aşşaga bir süzör. Sülöymene dönör sonra,

-A Sülöymen, kimdi bu,

Sülöymen kem ellıyer küm ellıyer nencerı deyecegını şaşırder.

-Ola nöker ıvraham dedı kı özune arvat getırıf, dogrudu mu,
-Doğrudu ana, ama yannısdıknan gacırttım, gedeye gacırdajıydım yannıs gızı gacırtmısam naarem, gerı de götremmezdım.

-Ola sarsağ bele gız geri götürüler mi?

-Gızmadın mı ay ana?
-Bele bir gözele gızılar mı, ey ellıyıfsın o maa ey davranın ustune guma getırıfsen, zana o mana ey davran olacak arvadın mana heç ey davranmerdı. ele ona hak oldu.
Vallah de hanım bele deyende sülöymenın üzü güldü, hörrüye yaklastı. Vallah de hanım bır daha hörrüyü süzmeye başladı.

-Ola bunun golu kılçası da eydı, yaman calısar heç yorulmaz. budu da ey etdidi
Sülöymen gımışarak anasına soror
-Ay ana be döşderi nenceridi?
-Eydi ola, yeke, yelinni ineğin memesi kimi..ay senın avrın tökülsün menı nece mamat elledın.
O sırada Gapıda bunnarı güden Ivraham, içerden tırtoy gopmadıgını görende içeri girer.
Sülöymen hemen bunun üstüne şuğuyor.
-Niye havarradın ola?
-Ağam kötü mü elledım, bak anan hörrüyü sevdı. Sen ındı mana ey davranı düşün naarajak, ona nencerı deyejen?
-He ya, hele gel bır akıl tüşünek.
-Bajın haccıyı mana verersense ey bir tüşüncem var.
-Ola tamam verdım getti. De bakem hele neymıs tüşüncen.

O sırada ivraham sülöymenın gulagına pişeler pıçıllıyer (aynı dizilerdeki kimi)
Sülöymenin Hacca yı verejem dediği için söyüne süyüne eşiğe çıkan Nöker İvraham, mereğin gavağındaki boş arpa tenekesini bir eline, bir tene de çombağ tapıf obir eline aler, oruçduk davulçuları kimi gejenin o vaktında başlıyer teneke çalmağa.damha dumbudu, dam ha dumbudu, dam ha dumbudu. Bir yannan teneke çaler bir yandan da bağırer, haccanın yattığı odanın penceresinin divine geder.

-Haaaaccaaaaa, ay Haccaaaa, müjdemi istiyerermm, oy oy oy, ağam seni mana verejek ay hacca, ele gah, aygız hele gahsana...

Yorğannan başını basırıf kılçasını pencereiye dogru tos goyuf yatan Hacca, İvrahamın ve çaldığı tenekenin sesini eşider, ama tuş görör, gerçekdi mi annıyammer, gaher yataga oturor, gözderini oğalıyer, Ivrahaımın sesini eşider.

-Boooy ölerem gavağında ay İvraham, Doğurdan senıymışsen, tuş görmöremmiş. Çal ay Ivrahamım çal, dıngırtına gurvan olom, çal, çal da gulağımın pası getsin.

Ivrahamın çaldığı tenekenin sesi pencerenin dıvınnen Haccıya ele hoş geler ki, gahıf penceryi açer baker kı, Ivraham orda, hemi çaler hemi oynuyor özözne, deli goyun kimi dönüf duror.

-Naarersen ay Ivraham, ağlını mı oynattın sen geje geje?
-Yok ay Haccam yok, müjde mi istiyerem,
-Ne müjdesi, göy inek mi doguzdurdu,
-Hay başın batsın ağlın ele inektedi. Birez düyeleri tüşünsene
-Ne düyesi
-Aygız özünü, özünü
-Men düyüyem mi, eşgolsun ay ıvraham, neyse de hele noyuldu, senı bele yaz basının danası kımı dırçıyleden havar?
-Ağam seni mana verejek

Hacca birden donmuş yağ kimi dunuk dunuk baker ıvrahama,

-Ola sen doğrumu deyersen, keçen geje bir öpücük verem dıye uydurdugun yalannardan döğül ele bu?
-Yok vallaha da bıllaha da, o camı hakkı ki,
-Noyuldu kı ağabeyim keçi inadınnan vazkeçti.
-Özüne arvat getirif, mana ey davran yengeme demıyek, teze arvadı ona uddurak dıye akıl danıstı, men de dedım haccıyı mana verersense akıl vererem.
-Boy senın ağlına gurvan olom ay Ivraham, it olalı bir gurt boğdun

İvraham aynı it kimi hırıllıyıf teneke calıf özözne dönmeye devam elliyende, pencereden onnarı sehir elliyen Mana Ey Davran hanım pencereyi açıf İvrahama sesdener.

-Ola İvraham ne arvadıdı?

İvraham mana ey davran hanıma baker, özözne sükütçe deyer ki,

-Aha indi poğu yedik...
Arvat lafını eşiden Mana Ey Davran hanım, eşiğe çıkıf nöker Parkeli Ivrahamın yanına geler.
- Ay Ivraham de görem hele, kimdi, nedi bur arvat meselesi?
-Ne arvadı ay mana ey davran yenge,
-Ola sen Haccıya demerdın mı?
-Heeee, o mu? O...

Mana Ey Davran hanım ıvrahamnan cavap behlemeden yeyin yeyin Sülöymenin muhtar otağı gullandığı öye doğru geder. Ivraham da tenekiyi daha mökgem çaler, Sülöymeni başa tüşürdör.
-Damha dumbudu, damha dumbudu, Ağaaaaammmmm...dam ha dumbudu...Gelen vaaaaaaar....

Mana Ey Davran gapıyı vuror, gapıyı Sülöymen açer. Mana Ey Davran bir hışımnan içeri girer, Vallah De hanımnan Hörrenın yanyana ottugunu görör.

-Ay ana bu kimdi?

O sırada Sülöymen lafa garıser, mana ey davrana o cevap verer. (Nöker Parkeli İvrahamın gulagına pıçılladıgı geler aklına)

-Aya bu hörre hanım, o tayta olan zelzelede öyü yıkılıf, kışı keçirdejek yeri yokuymuş, beçere naarsın, hemi de yetimiymiş. Özü de piyano öretmeniymiş.

-Biyana nedi a sülöymen?
-Biyana döğül a vayına oturom, piyano piyano..

Mana Ey davran annamış kımı yaper ama gene soror.

-Piyano he, o nedi ay sülöymen?
-Piyano ey pişedi

Sülöymen, birez tüşünör, tavana baker, saga sola baker, o sırada daldan gelen Ivrahamı görör.

-Ola Parkeli, de göröm piyano nedi,
-Piyano bele gramafon, iradyon, pikap gibi bişedi, ama özözne çalmer, birinin gurdalaması lazım.

Heç kımse piyanonun ne oldugunu bilmedıgı ıcın, hamsı gaşdarını ukarı galdırıf Ivrahamın tesdık ellıyen gözdernen bakeller. Mana Ey Davran dayanammer gene soror.

-Ay Ivrahamn de göröm hele, bu piyanonun mala goyuna heyri deyer mi?
-Değmez mi ay yenge, bunu dinniyen inekler gunde 10 kıla daha fazla süd verer.
-Peki ola cıbıl, aj, gij ıvraham, sen bunu hardan bılersen, poğun ıcınnen cıktıgın mı var?
-Ele deme yenge, bizim de özümüze göre bir kişiliğimiz ar. Men piyanoyu bir filimde görmustum, filim karsta cekılmıstı, hem de ahıra koyuf calerdı mışka kişi.

-Pekı ındı bu piyanoyu kim çalajak, sen mı çalajan ay ıvraham, sen calajansa obir işdere kım bakajak?
-Yok ay yenge, öretmen hanım balana örgedejek, gede örgensın, aksama geder yakma yemekden tosuna döndü, o da işe güje yarasın.

Sülöymen İvrahamın mana ey davranı ınandırdıgını görende söyünör, içinnen deyer kı aya sana halal olsun.

Mana Ey davran deyılennere ınanır, deyer kı men gedem yuku gözumnen tökülör, savağ maşna çekejem. Çıkan da Sülöymene bir çimcik ater, sükütce guşagına pıcıllıyer.
-mana bak sen de bunun fazla divine girme, çok şeke şıllık bişeye okşuyor.
-Men senin üstüne gu..gu..

Sülöymen tam senın üstüne guma getimişem deyejıydı kı, ivrahamın pıçıltısı aklına geler, sözunu degıstırer

-men senin üstüne gül gohluyaram mı?
-Hele bir gohla, tumanımın lestiğinnen boğaram seni. deyer ve gımışa gımışa çıker geder.

Sülöymen rahat bir nefes alıf içerdekilerin yanına geder.

-İndi naarajık ay Parkeli? ...

Mana Ey Davran hanımı gettikten sonra rahat bir nefes alan Sülöymen içerdekileirn yanına geder. Herkesin üzünde hınzırca bir gülüş görör,
-Neye gülörsünüz, menim orda ardım duz üyüdür, siz burda keflenersiniz. Ay Parkeli de göröm indi, piyondu mu piyandımı, nası pehlijen bunu?
-O goloydu ağam, sen canını sıkma. Men indi geder dört tene beşebeş bular eyek yaparam, üstüne de püşte döşüyerem, bir gaç tene de tel bağlıyarami iki tene de çubuk bular vererem gedenin eline, tele vurdukca ses çıkar, aynı saz kimi, al sana piyano..
-Yengen yeyer mi bunu?
-Ne görüf ki piyanoyu..sesini beyenmese de deyerem bunar maldı, bu sesden hoşdaşeller.
-Ola sen zulumuymussanç
-Sağol ağam. Ağam be hacca?
-Ola tamam verejem dedim ya, menim eşge saygım yokdu mu sanersen?
-Yoğ ağam haşa, telesiyerem naarem.
-Tamam gedin hazırrık yapın, bekle o zamane geder mana ey davranı gandıraram, ikimiz birden toy elliyerik.
-Tamam ağaammm, sağolasan, Ver o müverek elini bir öpöm, (Ivraham söyüne söyüne çıker, tenekesini alıf çala çala haccasının penceresinin altına gedif mahnı çağırer)
Sülöymen, oluf piteni pis pis gımışa gımışa seyirelliyen anasına dönör.
-Ay ana, di sen de getsene. İşimiz güjümüz var.
-Annadım hınzıııııııır…(orasını burasını sallıya salıya cıkıf geder, tam gapıyı açıf eşiğe çıker, birden cemdeyi eşiyte, başını gapıdan içeri sokor, sesini üskelderek) A Sülöymen, köyün nüfüsü azaldı, üç uşağ istiyerem…
-Tamam ay ana tamam, hele bir geni get, bakarık. (Hörrüye dönör) Haydi gah gız.
-Harya gahem,
-Galdığımız yerden devam ellemeye.
-Harda galmıştık ki?
-Ellimin korunda (gülüşerek lampıyı gefese aleller.) Gız yavaş gül, hele el eyek çekilmiyif, eşidejekler..(Kısık kısık güle güle, oturuf leylek duvası yapeller)

Yateller, gaheller, birez dinceler gene yatıf gaheller, sora bir daha yatıf gaheller, sora tekrar yatıf gaheller, heç savağ olmor, (aslında olor da, klavye takıldı)
Man Ey Davran’ ın özüne ey davranmadığı için oğlu Sülöymen’in Hörrüyü gaçırtmasına sevinen Vallah De hanım, Mana Ey Davran’a Sülöymenin Hörrüynen galdığı otağa getmesin diye iş verer, öyü süpürtdürör, o pitende maşna çekdirer, o pitende inek sağdırer, o pitende goyunu mehele göndertdirer.
Nöker Parkeli İvraham, parkesinin cırığ yerini Haccıya yamader, köyün obir başındaki öyü özune hazırramağa geder. Hacca da özözne mahnı çağıra çağır eline keçen çapıtdarın gırağına tentene tokuyor, (vayına oturum o hacca, tentene mi galdı yazığ gözüne boz endirersen, get şehere her çeşidi var)
Mana Ey Davran’ın bir umudu müverek Cuma akşamının gelmesiymiş. O gün greve gedif heç iş güj görmüyejek, akşama su gızdarıymış.

Vallah De hanım Mana Ey Davranın belinde hediyh gaynadermiş, arvadı ele yoror ele yoror ki, ter davaınnan çıkermıs. Ama narsın beçere gelin, sıkıdı mı gayneniye garşı gele. Deeeey müverek Perşembe gününe geder mana ey davranın günü gara getirer. O gun savağ gaher baker ki Sülöymen gene yatakta yanında yoktu. Özözne tüşünör, bu kişi havağ geler havağ geder, men ne geder yoruloramsa kişinin gelif getmesınnen bile havarım olmor. Gerneşer, gözü birden penceriye takıler, ne göre, Sülöymen Hörrenin galdığı otağtan çıker. Pencereyi açıf sesdener.
-A Sülöymen, ne işin var savağ savağ orda?
-Köyün gedelerinin esgerrıyh kagızdarı gelıf, gedeler işe güje getmeden kağızdarını verem, hökümet meni mesul tutmasın.
Beçere Mana ey davran inaner, inanmıyıf naarajak. Zatan özü de hökümet işderinnen kağızdarnan heç annamerdi. Neyse, sülöymen pencerenin izasına gelende, mana ey davran cilvelenerek;
-A sülöymen, böyünü yadınnan çıkartma bak, aksama da erken gel, sana gaz pişirejem..

-İşim çoktu
-Böyün de yapma, zatan anan imanı gevreder. Üzünü gördüğüm yoktu. Akşama erken gel deyerem, (gımışer) a yığvalı gara anna daaaaaa..
Sülöymen başını bile çöyürmeden geder. Mana ey davran dalınan bağırer,
-Meni heç zırtığına sayer mi, a sülöymen eşitmersen mi
-Eşiderem, akşama bekleme
-Niye
-Başım ağrıyer.
-A sülöymen men bilesi başım ağrıyer mahnası arvatdara aitti.
-Menim de ağrıyer. (hızdanıf gözden gayıfolor.)
Mana Ey davran murzunu tökör, ama gene gaher ükü yığer, öyü eşiği süpürör. Gedesi Mustafa gaher, gözünü oğalıya oğalıya, anasına sesdener.
-Ay ana, men ajmışam
-Tamam musdafa, elini üzünü yaka, men poşgunu getirerem ana gurvan.
Gede elini üzünü yakıyana geder mana ey davran poşgunu goyor, pendir ebpeyh getırer, gedesinnen oturuf geyfaltı yaper. Gede anasının murzunu tökük görende deyer ki;
-Ay ana, noyuldu, niye murzunu töküfsen
-Heç..
-Hele de ay ana, yoksa atamamı canın sıkıldı.
-Heee. Aatan mana söyok davraner.
-Ay ana bu hörre var ya, atam ona dadanıf, bilersen mi?
-Ola sen ne deyersen yehti,
-Atam feysbukta ilişki durumunu iki evli yapıf, dünen gördüm, hörrenin de fotrafını goyuf.
-Ola feysbuk nedi. Ne deyersen sen?
-İnanmersense gel görsedem.
Mana ey davran yeyin yeyin surfadan gaher, gediynen feysbuka bakmaga geder. Gede bilgisayarını açar, atasının profilini görseder, anası hakgetten baker kı hörre erinin arvadıymış. Daha durar mı, garğıya garğıya, söyüf sıça sıça hörrenin galdığı otağa geder.

Mana ey davran hanım bir tereften hörrüye bir tereften sülöymene garğıyer bir tereften de yeyin yeyin hörrenin otağına geder. Kışgırğı yeri göğü inneder,
-A sülöymen, a sülöymen göröm senin garnın katklı aş görmesin, bilmem ne öretmenıymıs uşağa gurs verejıymıs, meni nenceri gandırdınsa Allah da senı ele yandırsın a sülöymen.
Sülöymen mana ey davran hanımın kışgırığını köyün alt başınnan eşider deyer kı vallaha bu avradın cini yaman gızıf hörrenin sacını başını yonajak, tez yetişem deyip gaça gaça öye geler. O arada mana ey davran hörrenin üstüne suğuyufdu.
-A senin göröm murazın gözünde galsın, urusbu, neye geldin, harsın? Sende heç Allah gorkusu yoktu mu? allah başına daş salsın... başına kara yara çıksın... yığvalın gara gelsin ay gız...
-Mana garğama ay abla, men naarem erin köpöyoğlu meni gacırtı, özüne avrat elledi, menım elımde ne var kı, güjüm yetmediki, garşı durom.
-Sus, sarı çiyan, görüm seni heç ağ gün görüf ağ eppeh yeme... o ki erim köpoyoğlu sen gacırdıf, sen nıye öretmenem yalanının üstüne ottun ay galtak,
Birden hörrenin cini gızer, elini beline goyor, mana ey davrana hersdi hersdi baker, söyüf saymağa başdıyer.
-Arvat avrat, mana bak, senın tutar sacınnan horavel çekerem. Avrat oloydun erinin gözünü eşiyden içeri çöyüröydün.
-Bıy seni yanasan, ah elliyif gan kusasan
Birden tutaşeller, tırtoy gopor, birbirrenine söyüf sıçeller, donarını tumannarını cıreller. O sırada sülöymen yetişer.
-Aya sizi vurğun vursun, farş olasınız, kışgırıjınız köyün o başınnan eşidiler.
Sülöymen arvatdarı ayırer, Mana ey davran bu sefer sülöymenin döüşünü dumbuzduyor.
- boooy baban gardaşın ölsün ay sülöymen.. men sana avrat döyüüydüm mü, neye gettin bu ortalıhta galmış sahafsızı gettin, men sana uşahta vermişem.
- hele get bir üstünü değiş, elinin poğuu yıha gel annadacam,
-Getmerem, neyini annadajan, gaç gundu mercimeği fırına bile verıfsınız, Allah ömrünüzü gödek ellesin sizin..(höörenın üstüne bir daha şuğuyor.) seni görem yaman güne gal taftahlarda gal ay sahapsız, bula bula bu menimi buldum görem he, hele menim günüme bah senin atayınca kellesine...
Sülöymen araya girer, eyce hersdenif.
-men bu hörreyi özüme avrat almışam bundan bele bu senin bacındı, meni eşittin mi?
- hörrenin atasının goruna, senin de..
-sus nahırçının gızı sana mı sorajıyım, işine bah, men ele istedemişem hörreyi almışam (gımışarak höörüye bakar)
Ne yapacağını şaşırdan mana ey davran garğıya garğıya eşiye çıkar.
-epbeyh atlı sen yaya olasan a sülöymen, itnen elemete gurtnan gıyamata galasan,sıcakta ayrana, söyokta yorgana möhtec olasan..

Günner günenri goalıyer, hefdeler hefteleri, Mana ey davran hanım bir türlü gavıllanammer üstüne guma gelmesini. Her fırsatta hörrüye girişer, saçını başını yonor. Geh Vallah de hanım ayırer dalaşı, geh ıvraham, geh hacca, geh sülöymen. Hacca dayanammer gumaların dalaşmasına, ivrahama deyer kı menı gacırt. Ivrahamın da canına minnet, alıf gacer. İlim ilim iter. Sülöymen arvatdarın dalaşınnan ivrahamın haccaıyı gacırtdıgını bıle görmör. Vallah de hanım bıkıf yaylıya cıker, bir daha da geri gemler. Mana ey davran hörrenin boylu oldugunu örgenende, piçin sonu ot daşıyanda haravanın üstünnen itelıif hörrüye yere saler, hörre epey dığırraner, uşağ saler. Mana ey davran goymor hörrenin bir türlü gebe galmasını. Canı yanan hörre de daha da hersdener, mana ey davranın basma kestikleri benlen vuruf sakgat bıraker. Savağ alagarannık başlıyan dalaşları geje yarısı zor pitermiş arvatdarın. Ne yapacagını şaşırdan sülöymen çareyi, bayramda bile getmediği camıya getmektde bulor. Ele gederki camıya, hocadan da evvel. Gedif söbüyü möbüyü galıyıf, divinde mürgülüyörmüş. Naarsın beçere, arvatdarın dalaşı,dedigudusu goymormuş ki adamın gözüne dındıla yuku girsin.
Bir savağ baş eze meherrem gene camıya gelif sülöymeni söbenin divinde görör.
-a sülöymen, sen ikinci arvadı aldıktan sonra dine ımana geldın, evelden camının yolunu tanımerdın gapısının hardan acıldıgını bılmerdın, indi camıdan cıkmersen, yaradı herhalde ıkı avrat?
Sülöymen birez tüşünör,s avağları söbe galamağa bır adam lazım deyer özözne. sonra içinnen deyer kı “ay meherrem sen görersen ıkı arvadı, gör basına nece iş açerem, sora meherreme dönör.
-Aya ay meherrem heç sorma vallah, eykı ıkıncı arvadı getimişem, savağ gaherem biri avdas suyumu getırıf, bırı peşgiri getırıf, bir dedıgım iki olmor, mana iş güj galmer, men de ındıye geder hep ehmal ettıgım ıbadetderımı yerıne getırerem.
Meherremin iştahı gabarer.
-Ay sülöymen ne deyersen sen indi, get bır tene de sen mı al deyersen yanı?
-He vallah, get al aya, elin onnan ele gızgın sudan söyok suya değmez atamın goru hakkı.
-Ben nenceri ayarrıyersen gejeleri ay sülöymen?
-Aya sırıya goymuşam, her gün birinnen yaterem, onar da alıştı..kefim kökdü yanı.

Sülöymen, abarttıkca abarder, iki arvadın ey oldugu konsuunda meherremın aklını çeler. Meherrem de geder bir tene avrat alıf geler. 1-2 ay keçtikten sora meherrem de savağın korunda camıya gelmeye başdıyer.
-Ay sülöymen, Allah senın öyünü yıksın, menım öyümü niye yıktın sen, niye aklımı çeldin, balasız başımı balıya goydun.
-Noyuldu ay meherrem, hele annat neye cinin gızıf?
-Nolajak geldı gelelı tutasıf durollar arvatdar, huzurum gaçtı, inen bele bizi camı pehliyer. Allah senı yartımasın. Desene ki, arvatdar dalaser canımı zor kutarererm.
-Çok iştahlıydın naarem, bir de savağları söbüyü galamağa adam lazımıydı. Sen denk geldın. Bır gun men bır gun sen galıyarsan artık.
-İmansız gedesen senı ay sülöymen, farş olasan ıkı dunyada da..
-Aya dur daha garğama, olan oldu, gel senen bir mahnı çağırak
Baravar mahnı söyluyöller.
İki avrat alan arsız olar
Üzü gözü nursuz olar
Ölende imansız öler
Yandım iki avrat elınnen……

SON

Rahim Taş