Güldane
Yeni kesilmiş tezekleri istifliyordu Güldane. Kendini işine o denli vermişti ki, yanına kadar sokulan iki adamı fark etmemişti bile. “Güldane, kızım baban evde mi? ” sözüyle irkildi. “Evde Bayram amca” diyebilmişti kısık bir sesle.
-Çağırayım mı?
-Yok, kızım biz gideriz
Muhtar Bayram yanındaki iyi giyimli yaşlı adamla konuşarak eve doğru yürümeye başladı. Güldane konuşmalardan, “kızı gördün, ben senin yerine olsam kaçırmam. Gülahmet para canlısıdır, ne kadar isterse ver... “ kısmını duymuş ve yine kendisini istemeye gelenlerden biri olduğunu anlamış, yaşlı adamın giyimi ve konuşmasından şehirde yaşadığı kanaatine varmıştı. Acaba oğlu nasıl diye düşündü. Beğenmesem hiç olmazsa köyden kurtulmuş olurum diye kendi kendine teselli vererek işine koyuldu.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta