Öykü Gözlüm Şiiri - Ömer Yazıcı

öykü gözlüm
gecemavisi kararlılığında hapisindeyim
türkü dokunuşlarının ürperten hararetiyle
kokunsuzluğun
etkisini yükselterek sunmakta
salıvermekten acize düşmüşlüğümün özrüne sığınmışım
hastir yemiş hayasızlıkla
hayalsiz kalmanın arefe saatlerinde
sana ölü gözlerimin sessiz çığlıklarından çık
gel
gell nolurrr
gidişlerine yakılan ağıtların tükenmişliği sarsın
sarsınki
ölümsüzlüğümüzü kırçiçekleriyle süsleyelim
bilirsin
severim
gül kokulu şiirlerin cakalı dokunuşlarından fazla üstelik
gel
gel öykü gözlüm
sarhoşluğum
rakısızlığımdan beslenmekte
ertesi günlerim akşamüstü saatlerinde vahim
ve ben
sensizliğe söylenen bütün türkülerden bitapım
elimde mazinin avukatlığına soyunmuş ahmak hayallerle
neresinden baksan beş para etmez nefeslerdeyim
ölüyüm öykü gözlüm
öldüm
dün
akşam ezanına çeyrek kala
geceyle güneşin sürgit savaşında alaca sabahlara kadar
habersizliğim
melodilenmemiş
hayattalığım gülüşünsüzlüğün çıkmaz sokaklarında
öykü gözlüm
kovala bütün akrepleri
yelkovan hızıında tüket sensizliği
elinden gelmeyişlerinin çilesine aldırma
gönülden iste
gönlünden gel
gellll
nakış nakış işlen ömrüme
ben seni
kahraman komutan dan çok daha çok
kazanılmış savaşlar kadar çok hemde
hayatın bütün çok larından
daha
dahaa
dahaaaa
çokkkkk
seviyorumm