ÖYKÜ...Ekrem ile gül Şiiri - Süleyman Er ...

Ekrem liseyi yeni bitirmiş hem gezer hem iş arar bir gün parkta bir kız görür

ondan çok hoşlanır ne yapsamda arkadaş olsam diye düşünür

gözüne kestirmiştir kızın yanına gider ve arkadaşlık teklif eder

kız yokdesede iki gün sonra arkadaş olmuşlardır gül ile

gül lisede okur ve her okul çıkışında ekrem gül ü bekler ve parkda

gül seyran bağlarında oturur ekrem ise cebecide

günler ayları aylar yılları takip eder zaman çok cabuk gecer iki genc için

gül liseyi bitirmiş bir eczacıda çalışır ekremin askerligi yaklaşır

ekrem senden ayrı bir saatim olsa kalbim dururder askerlğim yaklaştı

ve beni bekleyecekmisin gül der gül bensiz yaşayamam sevgilim tabiki

ekrem ayrılmamız için benim olmanı istiyorumder gül e gül ise

ekremim ben sana teli duvaklı gelin olmak isterim yemin ediyorum

allah şahit seni bekleyecegim aşkım sensiz ben yaşayamamder

zaman su gibi gecmektedir

ekrem askere gitmek üzere gül ile her dakkasını gecirmek ister

ve son günlerinde gül işyerinden izin alır ve ekrekler geciriler bütün günü

ayrılık vakti ekrem bir şiir yazmıştır güle ve gitmeden güle okur

güle şiiri verir sakla bunu ben gelene kadar der ekreme sarılır ve ayrılırlar

gül eve gec kalmıştır eve girince annesi nerde kaldın kızımder

gül anne fatma gile gitmiştim sana söylemeyi unutmuşum özür dilerim anne

tamam hadi sofrayı hazırlayalım baban gelir şimdi gelir tamam der gül annesine yardım eder

aradan yarım saat gecmez baba gelir sofraya otururlar fakat gülün iştahı yoktur

sofradan izin alıp kalkar gül dogru odasına gider aglar ekremi yoldadır

hemen ekremin yazdıgı şiir okur yine aglar şiir dokunaklıdır

Bekle gülüm tezkeremi alır gelirim

annen babandan seni isterim

,telli duvaklı sana düğün ederim

askerlik koymaz hasretinle eririm diye şiir i okudukca gül gözyaşlarını tutamaz

aglayarak uyumuştur zaman zor gecer bazen telefonla ekremle konuışurlar

ekremin askerliği azkalmıştır bir gün sofrada gül ün babası gül e kızım yaşın geldi

bak görücüler var ama sana sormak istedim ne dersin kızım gül kıpkırmızı olmuştur

gül baba henüz ben evlenmeyi düşünmüyorumder sofradan kalkar

ahmet bey semra hanıma hanım bu kızın yaşı geciyor ve söylediğine bak şunun

semra hanım ben konuşurum bey der ertesi gün gül işten gelir

mutfakta annesi kızım bak baban doğru söyler yaşın geciyor

gül annesine ekremden bahseder anne kızım peki bu güne kadar neden söylemedin

ne bileyim anne kızarsınız diye korkdum olurmu kızım senin mutlugun

bizim için en büyük mutlulukdur tamam ben banla konuşurum der

yemekler yenmiş ve herkes odasına gecmiştir semra hanım kocasına

gül ün durumunu anlatır ahmet bey tamam der ve ekremde askerden gelimiştir

gülle buluşurlar yine ekreme gül olanları anlatır ekrem ise gülüm

daha benim işim yoktur nişan yaparız sende bu arada bir iş bulursun canımder

anlaşırlar ve ekremle ayrılırlar gül giderken kaldırımdan alkollü bir sürücü

gül e çarpar gül havada takla atarak yere düşer ve çarpan sürüçü kacar

gül kanlar içinde yerdedir etrafdan koşarlar gül üz hastaneye yetiştirirler

ama ne care gectir gül canını azraile teslim etmiştir

gülveren asli mezarlıgına defnedilir gül bu esnada ekrem günlerdir

gül den haber alamayınca meraklanır işyerine gider işyerindekiler bizde bilmiyoruz

gelmiyor kac gündür derler ekrem gül ün evinide bildigi için evine gider

kapıyı calar gülün babası ahmet bey çıkar buyur delikanlı der ekreme

ekrem şey efendim ben gül ün arkadaşı ekrem gül ü kacgündür göremiyoruzda

bir sorayım dedim bir şeyimi var diye ahmet beyy boynunu büker

göz yaşını tutamaz gül ü tarafik kazasında kaybettik evlat der

o sözü duyunca ekrem kıpkırmızı olur morarın gözleri kararır

ve oldugu yere yıgılır ekrem kalp krizi gecirir ve orda azraile canını teslim ederdi

insan sevince kalbi dururmuş....

süleyman erkuvan