Öykü: Bir Dilim Di’li Geçmiş Zaman (Dı)

Bir masa,(idi)
Dört kişi. Soğuk, gece ve bir Suavi şarkısının
sözleri gibi (ydi) , yaşam:
Ufacıkbirdükkan/ikimasadörttabure/agopunmeyhanesinde/dostlarbirlikte.

Dört kişi.
Tanıklığında farkındalıkların,
Zamana söyleniyorlar(dı) .

En azından biri…,
Hiçbir şeyden bir dostluk çıkarmanın,
Ve bildiğini söylemenin
”HALA ADSIZ BİR BİLGİ” olduğunu
“YERYÜZÜNÜN TADI”nın
şerefine
kaldıracak olan(dı) kadehini..

Masayla gözgöze gelen de oydu,
Gerçek tanıklar hep masalardır
Diye düşünüyordu.

Bir masa,(idi)
Kızanlara bakıyordu,kızaranlara,
Bir ara boşluğa dalanlara,
Bulanlara,
Farkında olanlara,olmayanlara,

Olamayacaklara..Olunamayacaklara.

Bulmayı başarmayı başarmada insanı,
Sırası gelenlere,
derine, yeşile ve onura,
Nedenlere inanmada
Kararsız bir masa(idi) .

Kısa bir konuşma geçti aralarında,
Masa anladı onu,
Ama çok söyleme dedi
Çünkü “bilmek ve bir şey söylememek, böylece unutur(du) insan”.

Giderken dostlar etrafından,
Üzülmemişti..
Masa..
Her zaman olduğu gibi,
Son söz gene sessizliğin(di.) .