Güneş, kocadağ ile, üç pınar tepesinin arasından, evin balkonuna doğru ışığını usulca düşürürken,
yeni bir güne uyanışın huzuru vardı üzerimde.
Karadeniz dağları arasında Köyümün o eşsiz oksijen yüklü ter temiz havası öyle güzel gelmişti'ki gün ağarmadan uyanı vermiştim..
Az sonra ezan sesiyle horozların seside duyulmaya başladı, usulca yatakdan kalkıp balkona çıktım önüme bir sandalye çekerek oturduğum sandalyeden ayaklarımı diğer saldalye ye uzattım sırtımı sandalyeye, sandalyeyi de duvara dayadım yıllar sonra yarına geç kalma kaygısı olmadan gün doğumunu izlemeye hazırdım..
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta