İnsan ilk aşka düştüğünde; yerinde duramaz, devamlı aşkını düşünür,
yüregi daha hızlı çarpar, heleki aşkının kokusunu, nefesini hissetsin kendinden gecer.
kendine çeki düzen verir, hemen kendini süsler, halden hale girmeye başlar,
öyle bir hale girerki; eli titrer, yüzü kızarır, aşkından başka bir şey düşünemez ve göremez...
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta