Çinçin'deki Villa (öykü) Şiiri - Yorumlar

Ömer Özyurt
45

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

ÇİNÇİN’deki VİLLA

Okula vardığımda, Cemalettin ile Kemal henüz gelmemişlerdi. Kantine geçip, çeyrek ekmek arası yumurta ve bir bardak çay alıp, bir köşeye oturdum. Cemo ile Kemal’de az sonra geldiler. Onlar da ekmeklerini alıp yanıma oturdular.
Ekmeklerimizi yiyip bitirdikten sonra Cemo ile ben birer sigara yaktık. Kemal sigara içmezdi. Cemo, sigarasından bir nefes çektikten sonra, “bugün Çarşamba, la bebeler okulu asalım mı? Bulut’a gideriz.” dedi. “Benim de canım rakı çekiyor, asalım valla” diye karşılık verdi, Kemal. İkisi birden bana baktılar. “Benim için fark etmez” dedim. “İçelim anasını satayım.”
Ben, Samanpazarı’nda bir terzihanede terzi kalfalığı yapıyordum.Cemo, Siteler’de marangozhanede çalışıyordu. Kemal ise, yine Siteler’de, babasının bakkal dükkanında çalışıyordu. Üçümüz de, gündüzleri çalışıp, geceleri okuyorduk. Yani, akşam lisesine gidiyorduk.
Okulda, çarşamba günleri az ders yapılırdı. Hem de dersler bu akşam o kadar da önemli değildi bize göre. Resim, müzik, vs.
Onun için, bugün okulu rahatlıkla asıp içmeye, kafamızı dağıtmaya falan gidebilirdik. Zaten canımız da sıkkın…

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta