Öykü... Şiiri - Alparslan Çolakoğlu

Kanamış heryanı hicranda bir yürekle geldi sevdi Zilan'ı
Savrulan gençliğine inat bilge bir yüreği vardı Zinar'ın..
Şahikalara bıraktığı sevdasıyla bahtiyardı kendinde..
Metropol züppelerine benzemiyordu dili Zinar! ın..
Boyalı hiçbir yanı yoktu sevdiği kız olan Zilan'ın..
Kırsalın sert coğrafyasın da ipek ipek tutmuşlardı yüreklerini..
Üşüyen coğrafya da sımsıcak tuttular üşütmediler aşklarını..
Şahşahalı şehvetlerin tutsağı ağanın tek kızıydı Zilan.
Askerliğini henüz bitirmiş bir marabaydı Zinar..
Acının rengine bulanmıştı gerçekleri..
Baştan yasak bir sevdaya düşmüşlerdi..
İnfazları ellerindeydi..
Biliyorlardı törelerin acımasızlığını..
Yüreklerine söz dinletemediler..
Sevdiler biribirlerini..
Öykülerinin sonunu bilebile öykündüler bu zor sevdaya..
Yalakaların ve şehvet düşkünlerinin ihbarında idama yargılandı sevdaları..
İnkar etmediler yüreklerinin günahlarını..
Bedeline çoktan razıydılar sevgilerinin...
Şehvetin koynunda esaret kalan Derviş ağa kızını maraba ya veremezdi..
İtibarı önemliydi..Ağalığına laf getirmezdi..
Sürgün etti marabası Zinar'ı..
Zilan'sa zaten Zinar'ın yüreğin de sürgün dü..
Canına düşen bu yangınla cebelleşirken Zilan..
Ömrünü buzakesen fetvaya kulak misafirliği etti..
Komşu köyden Reşat ağanın kendisinden on yaş büyük olan oğlu Kenan'a vermişlerdi Zilan'ı..
Kenan mühendisti daha önce iki kez evlenmiş boşanmıştı şehirli kızlarla..
Reşat ağa bu defa köylü bir kızla evlendirmek istemişti oğlunu..
Hem sadık bir gelin istiyordu hemde topraklarını genişletmek..
Urfa kadar sıcak yüreği buza tortulanmıştı Zinar'a sevdalı Zilan'ın..
Ali yetişti İmdadına Zilan'ın..
Sürgünde ki Zinar'a kara haberi uçurdu yetim Ali..
Zinar öfkenin yurdu olmuş yumruğunu sıktı ve ant içti..
Zilan'ı kimseye yar etmiyecekti..
Gecenin soğuk karanlığın da geldi aldı sevdiğini..
Daha köyün sınırlarını geçmeden haber verildi Derviş ağa'ya
Öfkesinden kudurdu ağa..
Hükmü verdi..
Acımasızdı..
Kurşun kurşun ölüme yaşadı Zinar'la Zilan'ın sevdası..
Medeniyetsizliğin kollarında can verdi bu kavm-i aşk