Sarı kakülü
Mavi gözleriyle
İnsan güzeliydi o
En civan boylumuz oydu
Bir bakan dönüp bir daha bakardı
Mübalasız en endamlımız da o
Dalga geçerdi hayatla
En delimiz oydu
Sıçrardı kayadan kayaya
Ceylanla yarışan da o
Esirgemezdi gözünü budaktan
En merdimiz de oydu
En yufka yüreklimiz oydu
Ekmeğini paylaşırdı karıncayla
En vicdanlımız da o
Otururdu bazen saatlarca
Hangi dilde bilmem ama
Konuşurdu kurtla ve kuşla
İlk önce o sevdi
İlk vurgunu yiyen de oydu
Sustu belki yıllarca
İlk gönül koyan da o oldu
İlk tetiği çeken o
İlk vuran da hep o olurdu
İlk pusuya düşen oydu
Olmaz olsun
İlk vurulan da o oldu
Şahadet getirirken
Sağ yanına devrilen oydu
Elleri hala silahın kabzasında
Göğsündeki bayrağı öpen de oydu
Dikip gözlerini gözlerimize o
Pembeleşen yanakları
Ayazda çatlamış dudaklarıyla
Tebessüm ederek soruyordu
Yoksa ben ölüyormuyum diyordu
Sonra yaptı yapacağını o
Bırakıp bizi yüzümüz üstü vefasız
Kanatlanıp üveyikler gibi
Kehkeşanlara karışanda oydu
Düşünmedi ne çekeriz ardından
O yüreğimizi yaralı
O boynumuzu bükük koydu
Kayıt Tarihi : 7.2.2018 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şehadete uzanan yolda adım adım ilerleyen bir özel kahramanı anlatan şiiriniz, çok başarılıydı. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi Recep Bey. Bu vesileyle bütün şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum.
Selam ve saygılarımla...
Yüreğinize kaleminize sağlık...
Kutluyorum çokça...
Selam ve Saygılar...
her biri bütün güzel sıfatları koyunlarına alıpta gitti...
keleminize sağlık şair.. çok güzeldi..
TÜM YORUMLAR (13)